Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

28-29 IOYNIOY: ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ & ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΒΙΑ

Για τους συναδέλφους που βρεθήκαμε στις 28Ιούνη αρχικά στο συλλαλητήριο και πορεία και στη συνέχεια στο Σύνταγμα μέχρι και όλη την 29/6 ζήσαμε όλοι μια πρωτοφανή εμπειρία। Στη διάρκεια της πρώτης 48ωρης πανεργατικής απεργίας μετά 20 χρόνια, μυριάδες απεργοί μαζί και άνεργοι, νέοι, συνταξιούχοι ένωσαν τα χέρια και τις φωνές τους απαιτώντας να μην ψηφισθεί το μεσοπρόθεσμο και ο νόμος εφαρμογής που έφερε η κυβέρνηση υποκύπτοντας για μια φορά ακόμη στην τρόϊκα। Για για να εξασφαλισθούν τα συμφέροντα των τοκογλύφων δανειστών, θυσιάζοντας παρόν και μέλλον για τα εκατομμύρια των εργαζόμενων και της τεράστιας πλειοψηφίας του λαού.

Η κυβέρνηση αντιμέτωπη εδώ κι ενάμισυ χρόνο με τη λαϊκή οργή (μια κι εξαπάτησε και πρόδωσε την πρόσφατη λαϊκή εντολή) και με την οικονομική κατάρρευση που οι επιλογές της επέτειναν οδήγησε σε ουσιαστική χρεοκοπία και παράδοση στους δανειστές, με ταυτόχρονη ισοπέδωση κι εκθεμελίωση κάθε εργασιακής και κοινωνικής κατάκτησης και του όποιου επίπεδου διαβίωσης είχε κερδηθεί από πολλές δεκαετίες. Τώρα λοιπόν προχωρώντας να εξασφαλίσει την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου και νόμου εφαρμογής ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ, επέλεξε τον ολισθηρό κι επικίνδυνο δρόμο της αστυνομικής βίας και καταστολής και τις 2 ημέρες της πανεργατικής, ιδιαίτερα την Τετάρτη 29/6.

Για όσους ήμασταν εκεί, τα λόγια δεν περιγράφουν τις εμπειρίες που ζήσαμε από την αδυσώπητη αγριότητα των επιθέσεων των ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ κλπ. απέναντι σε απεργούς και διαδηλωτές, ακόμη και ηλικιωμένους, διασώστες/γιατρούς, προσωπικό του ΜΕΤΡΟ σε υπηρεσία, στους πάντες. Αυτό που δεν κατάφεραν κι ασφαλώς δεν περίμεναν όμως, είναι η σθεναρή αντίσταση και το σθένος του κόσμου, ακόμη κι ανθρώπων που δεν είχαν ξαναβρεθεί σε ανάλογες συνθήκες καταστολής. Μετά την εκδήλωση κάθε επίθεσης ο κόσμος ανασυντάσσονταν κι επέμενε στο χώρο της πλατείας, στους γύρω δρόμους ακόμη και μακρύτερα να διαμαρτύρεται και να επιμένει για τα δίκια του καταγγέλλοντας την ψήφιση των καταστροφικών νόμων. Αυτό είναι μια ανοιχτή υποθήκη πως ο αγώνας συνεχίζεται, ιδιαίτερα με τη νέα φάση που εδώ και 5 βδομάδες μπήκε δηλ। λαϊκές συνελεύσεις σε γειτονιές, πόλεις με κεντρική έκφραση στο Σύνταγμα, ένα νέο κίνημα που ήρθε κι έδεσε με τις πολυάριθμες πανεργατικές, κλαδικές κι επιχειρησιακές απεργίες. Ήδη χθες Πέμπτη, η νέα μεγαλειώδης συγκέντρωση και συνέλευση στο Σύνταγμα πιστοποιεί ότι μπήκαμε σε νέα φάση της αναμέτρησης για ανατροπή των πολιτικών και της κυβέρνησης που τις υλοποιεί.

Ιδιαίτερη αναγνώριση οφείλουμε στο προσωπικό της ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ που με αγωνιστική πρωτοβουλία ΔΕΝ ΑΠΗΡΓΗΣΕ κι εξασφάλισε σε μυριάδες απεργών την πρόσβαση στο κέντρο, καταφύγιο και διέξοδο για χιλιάδες διαδηλωτές που πνίγονταν στα δακρυγόνα στο σταθμό Συντάγματος, με το ιατρείο και πρώτες βοήθειες που είχαν στηθεί εκεί περίθαλψη για εκατοντάδες τραυματίες, ακόμη και διακομιδή των βαρύτερων περιπτώσεων με συρμούς μακριά από το Σύνταγμα για να παραληφθούν από ασθενοφόρα που η ΕΛΑΣ και τα ΜΑΤ δεν άφηναν να πλησιάσουν στο Σύνταγμα!!!

Τα μέτρα που ψηφίσθηκαν είναι καταστροφικά για όλους μας, αλλά το μήνυμα της αντίστασης, αποφασιστικότητας και πίστης στο δίκιο που βγήκε πανίσχυρο στη 48ωρη θα καθορίσει τη συνέχεια και την έκβαση του αγώνα μας।

Συμμετέχουμε στις συνελεύσεις στις γειτονιές, στις πόλεις, στο Σύνταγμα! Δυναμώνουμε το σωματείο και παλεύουμε σε αλληλεγγύη με τους άλλους εργαζόμενους! Οι εργατικοί αγώνες και δυνάμωμα των σωματείων, απεργίες διαρκείας, μαζικές συνελεύσεις, καλύτερη οργάνωση και συντονισμός χτίζουν ένα παλλαϊκό κι ακαταμάχητο μέτωπο για να ανατρέψουμε τα καταστροφικά μέτρα και να χτίσουμε ένα καλύτερο αύριο με βάση τις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων.

Θα νικήσουμε, αρκεί να το κάνουμε όλοι προσωπική και συλλογική μας ευθύνη, αν δείξουμε αλληλεγγύη κι αποφασιστικότητα!