ΚΑΛΕΣΜΑ της "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ" στη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 28 ΝΟΕΜΒΡΗ

Παιανία, Πέμπτη 22.11.2018

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 28 ΝΟΕΜΒΡΗ

 Προσυγκέντρωση του Σωματείου μας, 10:30 Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου)

  

Την Τετάρτη 28 Νοέμβρη προχωράμε σε απεργία που έχει καλέσει η ΓΣΕΕ.  Ξαναβγαίνουμε μαζικά στους δρόμους για να βάλουμε στο κέντρο των εξελίξεων τους εργατικούς αγώνες που μπορούν να κερδίσουν απέναντι στην εργοδοσία και στην κυβέρνηση.

Η δύναμη των αγώνων είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από τις σημερινές υποσχέσεις της κυβέρνησης. Η απεργία στις 28 Νοέμβρη και η κλιμάκωση των αγώνων είναι ο μόνος τρόπος να υλοποιηθούν ακόμη και αυτές οι αναιμικές υποσχέσεις, πολύ περισσότερο να ξηλώσουμε πλευρές των μνημονίων που η κυβέρνηση δεν ακουμπάει καθόλου. Aυτό δείχνουν και οι τελευταίες εξελίξεις:

Η ένταξη των λιμενεργατών στα Βαριά και Ανθυγιεινά  από το υπουργείο Εργασίας ήρθε μετά την απεργία των εργαζομένων στην COSCO, οι προσλήψεις στο Υπουργείο Υγείας, έγιναν εξαιτίας ενός μαζικού κινήματος στα νοσοκομεία που βρίσκεται στο πόδι εδώ και δυο χρόνια, ακολούθησαν οι αγώνες των εργαζομένων «Βοήθεια στο Σπίτι» που κέρδισαν.

Τέτοιου τύπου πιέσεις οδήγησαν την ΑΔΕΔΥ σε πανδημοσιουπαλληλική απεργία στις 14 Νοέμβρη και τη ΓΣΕΕ  στην κήρυξη της γενικής απεργίας στον ιδιωτικό τομέα στις 28/11. Παρά τις μανούβρες των πλειοψηφιών στις ηγεσίες των κεντρικών συνδικάτων  (που έβαλαν εμπόδιο σε μια ενιαία  πανεργατική απεργία και ξοδεύουν το χρόνο τους να αναζητούν αδιέξοδες διαταξικές «Κοινωνικές Συμμαχίες» αντί να οργανώνουν την εργατική αντίσταση), οι γενικές κινητοποιήσεις προχώρησαν.

  

Στις 28 Νοέμβρη απεργούμε ενάντια στη λιτότητα, που συνεχίζεται μετά την «έξοδο» από τα μνημόνια. Ακόμη κι αν μέτρα του 4^ου μνημονίου απομακρύνονται (οι προσωπικές διαφορές στις παλιές συντάξεις δεν κόβονται, τουλάχιστον για το 2019, ενώ δίνονται κυβερνητικές υποσχέσεις και για ακύρωση του ψαλιδιού στο αφορολόγητο το 2020), παραμένουν τα μέτρα ισχυρής λιτότητας των τριών πρώτων μνημονίων.  

Tα μνημόνια καταστρώθηκαν με ταξική μεροληψία προκειμένου οι κυβερνήσεις να διαχειριστούν τις συνέπειες της παγκόσμιας τραπεζικής κρίσης και της ύφεσης που ξεκίνησε από τα κέντρα του καπιταλιστικού συστήματος, τις ΗΠΑ και τον πυρήνα της  Ε.Ε. Τα μνημονιακά μέτρα χτύπησαν τον κόσμο της εργασίας και τους συνταξιούχους για να μηδενίσουν εξωτερικά και πρωτογενή δημοσιονομικά ελλείμματα και να παράξουν –αιματοβαμμένα- πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα, ενώ ταυτόχρονα ξελάσπωσαν τα αφεντικά  αυξάνοντας την κερδοφορία τους μέσα από τη μείωση του εγχώριου  εργατικού κόστους - που δεν οδήγησε σε μείωση τιμών. Ταυτόχρονα  διέσωσαν τους Έλληνες μεγαλοκαταθέτες (που έβγαλαν με ασφάλεια τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό τσακίζοντας το εγχώριο τραπεζικό σύστημα) καθώς και τους δανειστές των αγορών, κύρια τους ευρωπαίους τραπεζίτες και μεγαλοομολογιούχους, ενώ λήστεψαν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, νοσοκομείων, ΑΕΙ, εκτίναξαν τους πλειστηριασμούς. Τελικά οι περιβόητες δανειακές συμφωνίες «διάσωσης» έφεραν βαθιά ύφεση στην οικονομία  και το δημόσιο τοκογλυφικό χρέος σκαρφάλωσε πάνω από το 180% του ΑΕΠ, ενώ το φόρτωναν διαρκώς στον απλό κόσμο, με αύξηση της φορολογίας και ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου με αθρόες ιδιωτικοποιήσεις,  καθώς και στις μελλοντικές γενιές, οι δε πλούσιοι δε φορολογήθηκαν ποτέ.

Η αναστροφή αυτών των ταξικών επιθέσεων είναι καθαρό ότι μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τους εργατικούς αγώνες σε μια γνήσια, ανατρεπτική αριστερή κατεύθυνση. Ήδη η κυρίαρχη τάξη απειλεί να μετατρέψει σε εφιάλτη και τη «μεταμνημονιακή εποχή». Σε  κάθε ζήτημα πατάει πάνω στους συμβιβασμούς των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να απαιτήσει περισσότερα. Απειλούν να  κάνουν  φτερό στον άνεμο ακόμη και τις αναιμικές υποσχέσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, αν  το μαζικό εργατικό κίνημα δεν επιβάλει να μπουν μπροστά οι εργατικές ανάγκες: Όλοι οι εργοδότες, με μπροστάρη το ΣΕΒ, το συνδικαλιστικό φορέα των βιομηχάνων και μεγαλοεπιχειρηματιών, αρνούνται την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας ενώ ακόμα και στο ζήτημα της περικοπής των συντάξεων μιλάνε για «παροχολογία». Απαιτούν ατομικές συμβάσεις, που διασφαλίζουν την μεγιστοποίηση των κερδών τους, αφού τους καθιστούν παντοδύναμους απέναντι στον καθένα ξεχωριστά εργαζόμενο (λιγότερο ή περισσότερο ειδικευμένο). Απαιτούν το υπερπλεόνασμα να γίνει φοροαπαλλαγές για τις επιχειρήσεις προκειμένου να κάνουν επενδύσεις. Κι’ όλοι γνωρίζουμε ότι στα χρόνια των μνημονίων η φτώχεια των πολλών στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας και ταυτόχρονα η συγκέντρωση του πλούτου στους ελάχιστους στην κορυφή έχουν σπάσει ρεκόρ, ενώ οι «επενδυτές» εξαφανίζουν εκ. ευρώ από τα ταμεία των επιχειρήσεών «τους».

 Η δεξιά αντιπολίτευση της Ν.Δ. στηρίζει τις ατομικές συμβάσεις και ταυτίζεται και στα λόγια με το ΣΕΒ, επιδιώκει ιδιωτικό σύστημα ασφάλισης, ιδιωτικά Πανεπιστήμια, στηρίζει την πολιτική των «κινήτρων» για τις επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα   δίνει χώρο να διοχετεύεται η αγανάκτηση σε ξενοφοβικά σύνδρομα και εθνικιστικές κραυγές, που έχουν στόχο να αποπροσανατολίσουν τις λαϊκές τάξεις από τις ταξικές  αντιθέσεις και τη διεκδίκηση των ζωτικών δικαιωμάτων τους και να διχάσουν τους λαούς της περιοχής.

Τα κύρια αιτήματα της εργατικής απεργίας στις 28/11 είναι η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις μισθών από την εργοδοσία και με άμεση επαναφορά στον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ μικτά χωρίς εξαιρέσεις. Μόνιμη και σταθερή δουλειά. Όχι ιδιωτικοποιήσεις.

  

Παλεύουμε ενάντια στη συμφωνία για 3,5% πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2022 και στο 2,2% στη συνέχεια, μέχρι το 2060.  Όταν βάζεις, σαν δημόσιο, περίπου 7 δις το χρόνο στην άκρη, για να πληρώνεις τους τόκους ενός μη βιώσιμου κι ουσιαστικά ληστρικού χρέους (που ξεπερνάει ήδη το 180% του ΑΕΠ, ενώ μας έβαλαν στα μνημόνια με κάτω από 130%), στερείς πολύτιμους πόρους για να στηρίξεις τις δημόσιες επενδύσεις και το κράτος πρόνοιας  και  με αυτόν τον τρόπο να χτυπήσεις τη φτωχοποίηση αλλά και την ανεργία. Σε συνθήκες που η οικονομία σέρνεται σε τόσο χαμηλά επίπεδα, η εργατική προοπτική της μονομερούς διαγραφής του αέναου δημοσίου χρέους, είναι η μόνη που μπορεί να λειτουργήσει  υπέρ της ευημερίας της κοινωνικής πλειοψηφίας.

            Όταν ταυτόχρονα εμπλέκεσαι σε αντιδραστικούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, που ολοένα μας φέρνουν πιο κοντά σε μια γενικευμένη πολεμική ανάφλεξη, στο βωμό των κερδών από τις μοιρασιές των ΑΟΖ και των πετρελαίων της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς και των ανταλλαγμάτων από την παραχώρηση νατοϊκών βάσεων, διακυβεύεις την ειρήνη και ταυτόχρονα  σπαταλάς δις ευρώ για εισαγόμενους εξοπλισμούς.

Η επιτυχία της απεργίας στις 28 Νοέμβρη θα στείλει το μήνυμα και στις συμβιβαστικές πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ που σύρθηκαν προκειμένου να κηρύξουν την απεργία. Αλλά η σκληρή κριτική στις συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν πρέπει να αφήνει κανένα περιθώριο για διασπαστικά τελεσίγραφα, από τη μεριά όσων έχουμε αντιπαράθεση με τους συμβιβασμούς και τις αδράνειες των γραφειοκρατικών  ηγεσιών. Ακόμη δεν πρέπει να οδηγήσει σε αποχή από την απεργιακή μάχη, που καταλήγει να μην προτείνει τίποτα και ουσιαστικά τροφοδοτεί απόψεις πως τα πράγματα δεν αλλάζουν με συλλογικούς αγώνες.

            Επιδιώκουμε Ενιαίο Μέτωπο για τα εργατικά αιτήματα, γιατί οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και οι επείγουσες ανάγκες τους απαιτούν κοινούς μαζικούς αγώνες. Οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, κάτω από την πίεση της βάσης, μπορούν να στριμωχτούν και να  γίνουν, σε κάποιο βαθμό, εργαλεία του αγώνα, προκηρύσσοντας τις απεργίες. Στους κοινούς αγώνες δίνουμε τη  μάχη και για την κατεύθυνση και για την κλιμάκωση των αγώνων, έτσι παλεύουμε και για την αλλαγή των συσχετισμών στο εργατικό κίνημα, ώστε να πάμε μπροστά σε μια αγωνιστική, ταξική πορεία.

             

            Καλούμε όλους τους συναδέλφους στις συγκεντρώσεις του σωματείου μας τις επόμενες μέρες στους χώρους των εταιρειών για την προετοιμασία της απεργίας. Η συμμετοχή μας στη γενική απεργία δυναμώνει  τη μάχη για αύξηση των μισθών με επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις απέναντι  και στις δικές μας εργοδοσίες στη συνέχεια.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους την Τετάρτη, 28 Νοέμβρη στις 10.30 μπροστά στο Υπουργείο Εργασίας (Σταδίου 29), κάτω από το πανό του σωματείου μας, για να βαδίσουμε προς το Σύνταγμα μαζί με τους απεργούς και τα συνδικάτα που συγκεντρώνονται με επίκεντρο την πλατεία Κλαυθμώνος (όπου καλεί η  ΓΣΕΕ), αντίστοιχα στις συγκεντρώσεις των Εργατικών Κέντρων στις άλλες πόλεις.

        28.11.2018:   ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ! ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ!    

Η πλειοψηφία του Δ.Σ. του ΕΚΑ ανατρέπει την απόφαση για απεργία στις 14.11

7-11-2018

http://taxikienotitaeka.blogspot.com/2018/11/1411.html

Στο Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ) του ΕΚΑ στις 5 Νοέμβρη «έπεσαν οι μάσκες». Η γραφειοκρατική φιλοεργοδοτική και φιλοκυβερνητική πλειοψηφία που ελέγχει και το προεδρείο, συγκάλεσε το ΔΣ με σκοπό να ανατρέψει την ίδια την απόφασή του για απεργία στις 14 Νοέμβρη, μαζί με την ΑΔΕΔΥ, πλήθος Ομοσπονδιών, Εργατικών Κέντρων και πρωτοβάθμιων σωματείων που είχαν ήδη αποφασίσει με μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες. Η ανατροπή αυτή έγινε για να ευθυγραμμισθεί το ΕΚΑ με την απόφαση της ΓΣΕΕ να κηρύξει απεργία στις 28 Νοέμβρη, ώστε να ακυρώσει την απεργία της 14.11 που είχε πανεργατική δυναμική, ετσιθελικά και χωρίς καμιά ουσιαστική δικαιολογία, με μια αντικειμενικά απεργοσπαστική κίνηση. Ήταν άλλωστε πολύ γνωστό ότι οι δυνάμεις που ελέγχουν τη ΓΣΕΕ καμιά διεκδικητική, μαχητική απεργία δεν ήθελαν. Και σίγουρα δεν ήθελαν μια απεργία που οι εργαζόμενοι να μπορούν να κλιμακώσουν την πάλη τους και να συνενώσουν τα απεργιακά ποτάμια σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ενάντια στην εφιαλτική επίθεση του κεφαλαίου και στις ισοπεδωτικές μνημονιακές πολιτικές.

Στη συζήτηση στο ΔΣ του ΕΚΑ, η πλειοψηφία του προεδρείου ευθυγραμμίσθηκε πλήρως με την απόφαση της ΓΣΕΕ - η οποία έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια την απόφαση του ΕΚΑ, του μεγαλύτερου εργατικού κέντρου στη χώρα. Οι παρατάξεις ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ), ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ είχαν αποφασίσει με συνοπτικές διαδικασίες να «επαναφέρουν» το ΕΚΑ στο «μαντρί» της ΓΣΕΕ απ΄ όπου «ξεστράτισε» με την απόφαση για απεργία στις 14.11. Η YES-ΕΕ με την απεργία στις 28 Νοέμβρη επιχείρησε να σπάσει το πανεργατικό ρεύμα για τις 14.11 σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Στην γραμμή της ηγεσίας της ΓΣΕΕ συντάχθηκαν τελικά ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ)-ΕΜΕΙΣ.

Η παράταξη της ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) κράτησε μια στάση «και με το χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ». Στην ΔΑΣ δεν στήριξε ξεκάθαρα την απεργία στις 14.11. Υπαναχωρώντας για μια ακόμα φορά από την αρχική της στάση (ήδη είχε ακυρώσει την απεργία στις 8.11 για να στηρίξει την 14.11), παράπεμψε την απόφαση σε μια σύσκεψη ομοσπονδιών, ΕΚ και συνδικάτων που κάλεσε το ΠΑΜΕ για την Τετάρτη 7.11. Δήλωσε μάλιστα ότι όποιος μπορεί ας κάνει απεργία στις 14.11 (πχ η ομοσπονδία οικοδόμων), όμως επισήμανε ότι θα πρέπει να επικεντρωθεί ο απεργιακός αγώνας στις 28.11, σύμφωνα με την απόφαση της ΓΣΕΕ. Η ΔΑΣ είναι εκτεθειμένη στη εργατική βάση των σωματείων που συντάσσονται με το ΠΑΜΕ – και στήριξαν την απεργία στις 14.11. Ήδη τις προηγούμενες μέρες το ΠΑΜΕ σε μια σειρά ΔΣ συνδικάτων και σε συνελεύσεις στήριξε την απόφαση της ΓΣΕΕ και όχι την απεργία στις 14.11. Η στάση της ΔΑΣ διευκόλυνε στην πράξη τη μεθόδευση ΕΑΚ-ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ να ανατρέψουν την απόφαση του ΕΚΑ για τις 14.11.

Η ΑΤΕ-ΕΚΑ κατάγγειλε την ηγεσία της YES-EE και τη νέα απόπειρα υπονόμευσης και διάσπασης των αγώνων. Υποστήριξε την απόφαση για απεργία στις 14.11 και το σκεπτικό αυτής της απόφασης, δλδ να προκηρυχθεί απεργία που να μην εξαρτηθεί από την ΓΣΕΕ για να καλύψει απεργιακά το μεγάλο αριθμό εργαζομένων στην Αθήνα. Εξάλλου πολλά συνδικάτα έχουν ήδη αποφασίσει δημοκρατικά, μαζικά, για απεργία χωρίς να περιμένουν τη ΓΣΕΕ και τις μηχανορραφίες της ηγεσίας της. Η ΑΤΕ-ΕΚΑ στηρίζει ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ, με απεργιακές αποφάσεις που χτίζονται από τα κάτω με μαζικές διαδικασίες σε Γενικές Συνελεύσεις και για αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων. Για αυτό το λόγο στήριξε τη διακλαδική απεργία την 1/11, την οποία δεν στήριξαν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, ούτε και το ΠΑΜΕ. Εξάλλου η διακλαδική απεργία της 1ης Νοέμβρη και η μαχητική μαζική απεργιακή διαδήλωση, απέδειξαν πως υπάρχει και άλλος δρόμος. Πως η απεργία μπορεί να βρει το πραγματικό της νόημα όταν περνάει στα χέρια των εργαζόμενων, όταν προετοιμάζεται με όρους πραγματικής μάχης ενάντια στην επίθεση κυβέρνησης -ΕΕ-εργοδοσίας.

Επίσης η ΑΤΕ-ΕΚΑ κατήγγειλε το νέο κατάπτυστο αντεργατικό πραξικόπημα της ΓΣΕΕ, με την ανακοινωθείσα επίσκεψη στις 5.11 του προεδρείου της στο υπουργείο «Προστασίας του Πολίτη», όπου ζήτησε την παρέμβαση του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού στις διαδικασίες (κυρίως εκλογικές) στα συνδικάτα, ώστε να εξασφαλίσει τα απαραίτητα «κουκιά» για το συνέδριο που συγκάλεσε στην Καλαμάτα (και γιατί όχι στη …Γαύδο;) το Μάρτη. Μια πρακτική βγαλμένη από τις πιο μαύρες μέρες κρατικής και παρακρατικής βίας, καταστολής και ποδηγέτησης του συνδικαλισμού.

Στη διάρκεια της συνεδρίασης, πολλοί συνδικαλιστές κι εργαζόμενοι ανταποκρίθηκαν στην έκκληση της ΑΤΕ-ΕΚΑ για συγκέντρωση-παρέμβαση (οι συνεδριάσεις του ΔΣ είναι δημόσιες) ώστε να μην αλλάξει η απόφαση του ΕΚΑ για απεργία στις 14.11. Η παρέμβαση ήταν μαζική, ακούσθηκαν συνθήματα κατά του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού, υπήρξαν διαμαρτυρίες των συγκεντρωμένων προς το προεδρείο αλλά και παρέμβαση-τοποθέτηση που κατάγγειλε τη μεθόδευση της ΓΣΕΕ και της φιλοεργοδοτικής «Κοινωνικής Συμμαχίας» για να σπάσουν την απεργία της 14.11 κι απαιτήθηκε να παραμείνει η απόφαση για 14.11. Η απαίτηση αυτή απευθυνόταν και στα μέλη της ΔΑΣ που εκπροσωπούσαν και σωματεία που έχουν αποφάσεις παρμένες μέσα από μαζικές διαδικασίες που στήριζαν τις 14.11. Στου κουφού την πόρτα…

Με βάση τις τοποθετήσεις των παρατάξεων, χωρίς να γίνει καν τυπικά ψηφοφορία, η απόφαση για 14.11 ανατράπηκε για 28.11 και το ΕΚΑ ξαναμπήκε στο «μαντρί» της ΓΣΕΕ. Δυστυχώς η στάση της ΔΑΣ (δηλαδή η ευθυγράμμιση με την απόφαση της ΓΣΕΕ και η υπαναχώρηση από την πανεργατική απεργία της 14.11 σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα) διευκόλυνε αυτή την απόφαση. Δεν λησμονούμε ότι και σε άλλες περιπτώσεις οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σύρθηκαν τελικά σαν ουρά στη μεθοδευμένη απραξία της ΓΣΕΕ, όπως π.χ. απέναντι στον αντιασφαλιστικό νόμο Κατρούγκαλου, όπου παρά τις αγωνιστικές διακηρύξεις, το ΠΑΜΕ περίμενε για μήνες μια συμβολική κινητοποίηση της ΓΣΕΕ (την …Κυριακή του Θωμά που ψηφίστηκε).

Οι εργαζόμενοι στην Αθήνα αλλά και σ’ όλη τη χώρα θα πρέπει να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από όσα διαδραματίσθηκαν στη συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΚΑ στις 5.11. Καμιά εμπιστοσύνη στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία που κατοικοεδρεύει στη ΓΣΕΕ και τα πλοκάμια της, που ποδηγετούν πολλά συνδικάτα – και το ΕΚΑ.

Καλούμε τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ να στηρίξουν την απεργία στις 14.11 προκειμένου να μην περάσει το σχέδιο της ΓΣΕΕ για διάσπαση του αγώνα των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Οι ταξικές δυνάμεις κυρίως μετριούνται από το σεβασμό τους στις αποφάσεις της βάσης των σωατείων–στις οποίες κι οι ίδιες συμμετέχουν- και δεν μπορούν να τις ανατρέπουν στη συνέχεια με ευκολία ταχυδακτυλουργού, και μάλιστα όταν είναι ολοφάνερη η σκοπιμότητα υπονόμευσης των αγώνων και της δημοκρατικής λειτουργίας των σωματείων. Τέτοιες πρακτικές απαξιώνουν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα στα μάτια των ίδιων των εργαζόμενων κι αποσυσπειρώνουν τον κόσμο της δουλειάς.

Θεωρούμε απαράδεκτους τους χαρακτηρισμούς για τη στάση της ΑΤΕ-ΕΚΑ που περιέχονται σε ενημερωτικό σημείωμα του ΠΑΜΕ σχετικά με τη συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΕΚΑ. Το ΠΑΜΕ θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικό απέναντι στην ΑΤΕ-ΕΚΑ, όταν μάλιστα έχει ακυρώσει 2 απεργίες (στις 8 και στις 14 Νοέμβρη) ενώ δεν έχει καν συμμετάσχει στην απεργία της 1ης Νοέμβρη που έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Εξάλλου το ΠΑΜΕ γνωρίζει πολύ καλά ότι στους χώρους που παρεμβαίνουν οι αγωνιστές και οι αγωνίστριες της ΑΤΕ-ΕΚΑ αποτελούν την ραχοκοκαλιά τoυ αγώνα ώστε κάθε κινητοποίηση να έχει γνήσια ταξικά χαρακτηριστικά ξεπερνώντας τα όρια που βάζει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία και ο εργοδοτικός συνδικαλισμός.

Η ΑΤΕ-ΕΚΑ επιμένει στην ανάγκη στήριξης της απεργίας στις 14.11, για να κατοχυρώσει -απέναντι στις διασπαστικές μεθοδεύσεις της ΓΣΕΕ- τις απεργιακές αποφάσεις ενός μεγάλου αριθμού συνδικάτων με αγωνιστικό ταξικό πλαίσιο. Καλούμε κάθε ταξικό συνδικαλιστή να δώσει την μάχη για να γίνει πραγματικότητα η απεργία στις 14.11, για να μην περάσουν τα σχέδια της διάσπασης των εργαζομένων στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα.

ΑΤΕ - ΕΚΑ: Ανοιχτή υπονόμευση των αγώνων συνιστά η απόφαση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ

Ανοιχτή υπονόμευση των αγώνων συνιστά η απόφαση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ

Όλοι και όλες στην συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΚΑ Δευτέρα 5 Νοέμβρη

Η απεργία στις 14 Νοέμβρη πρέπει να γίνει!

Χαιρετίζουμε τους απεργούς της μαζικής διακλαδικής απεργίας της 1ης Νοέμβρη που έδειξαν έναν άλλο ελπιδοφόρο δρόμο για την οργάνωση των αγώνων από τα κάτω.

Καταγγέλλουμε την ηγεσία της YES-EE που προχώρησε σε μία ακόμα ενέργεια υπονόμευσης των αγώνων θέτοντας σε λειτουργία το σύνολο των απεργοσπαστικών μηχανισμών που διαθέτει. Η Ολομέλεια της Διοίκησης της ΓΣΕΕ την Πέμπτη 1/11 με ψήφους ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να προκηρύξει απεργία στις 28/11 καλώντας να συμμετέχουν και οι δυνάμεις της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ. Επιδιώκει έτσι να ακυρώσει την απεργία στις 14 Νοέμβρη που εδώ και πολλές μέρες έχει εξαγγελθεί απότην ΑΔΕΔΥ, συνδικάτα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, το ΕΚΑ, και άλλα ΕΚ στη χώρα.

Ταυτόχρονα το προεδρείο του ΕΚΑ προχωρά την Δευτέρα 5/11 στις 5μμ, σε νέα συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου, όπου οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού θα επιχειρήσουν να ακυρώσουν την απεργία στις 14 Νοέμβρη και να συμπορευτούν με την YES-EE και την αντιδραστική «κοινωνική συμμαχία». Το σχέδιο τους ήταν αναμενόμενο ενώ όλα δείχνουν ότι τις επόμενες μέρες θα κλιμακωθεί ένας κύκλος πιέσεων, παρεμβάσεων και εκβιασμών από την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τον εργοδοτικό συνδικαλισμό.

Οι ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος πρέπει να μπουν μπροστά για να αποτρέψουν κάθε αντεργατική, διασπαστική και ουσιαστικά απεργοσπαστική εξέλιξη ακυρώνοντας στην πράξη τους σχεδιασμούς του Παναγόπουλου και της «Κοινωνικής Συμμαχίας».

Η ΑΤΕ ΕΚΑ καλεί κάθε ταξική δύναμη να πάρει σαφή θέση ώστε να μην γίνει ούτε βήμα πίσω από την απόφαση για την απεργία στις 14 Νοέμβρη. Καλεί σε παράσταση διαμαρτυρίας στην συνεδρίαση του ΔΣ του ΕΚΑ Δευτέρα 5 Νοέμβρη στις 5μμ για να αποτρέψουμε τα σχέδια του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.

 Αγωνιστική Ταξική Ενότητα -ΕΚΑ

Παρασκευή 2 Νοέμβρη 2018

(σχόλιο Βασ. Συλαϊδή) Η ΓΣΕΕ αποφάσισε διασπαστικά απεργία στις 28.11, ενώ ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ και πλήθος άλλα ΕΚ, Ομοσπονδίες κλπ. είχαν αποφασίσει απεργία στις 14.11

Συνάδελφοι, διαβάστε την ανακοίνωση της Αγωνιστικής Ταξικής Ενότητας – ΕΚΑ (οποία συμμετέχει η Πρωτοβουλία ΓΕΝΟΒΑ στην INTRACOM) για τη χθεσινή διασπαστική-απεργοσπαστική απόφαση της ΓΣΕΕ να προκηρύξει απεργία στις 28.11 (βλ. και παρακάτω).

http://taxikienotitaeka.blogspot.com/ 

Σαν μέλος του ΔΣ του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας κι εκπροσωπώντας της ΑΤΕ-ΕΚΑ στήριξα και υπερψήφισα την απόφαση του ΕΚΑ που πάρθηκε στις 19.11 για απεργία στις 14.11.

Η απόφαση του ΕΚΑ:

http://www.eka.org.gr/images/dt/DT_231018_APERGIA.pdf

Χθες 1.11, το ΔΣ της ΓΣΕΕ συνεδρίασε και μετά από μια ταραχώδη συνεδρίαση αποφάσισε, αντί για 14.11 να προκηρύξει απεργία στις 28.11: πρόκειται για μια σαφώς διασπαστική, ουσιαστικά απεργοσπαστική απόφαση.

Το Δ.Σ. του ΕΚΑ μετά τη χθεσινή απόφαση του Δ.Σ. της ΓΣΕΕ για απεργία στις 28.11 κι όχι στις 14.11  θα ξανασυνεδριάσει τη Δευτέρα 5.11 στις 5μμ, με σαφή πρόθεση της πλειοψηφίας να αλλάξει την απόφασή του για απεργία από 14 σε 28.11. Θα στηρίξω αποφασιστικά την αρχική απόφαση για απεργία στις 14.11 και βέβαια θα απεργήσουμε και στην απεργία της ΓΣΕΕ στις 28.11.

Στο δικό μας Σωματείο στην INTRACOM, η πλειοψηφία της ΑΚΕ, ακόμη κι όταν υπήρξε απόφαση του ΕΚΑ για απεργία στις 14.11, εκδήλωσε την άρνησή της να στηρίξει, ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΕΚΑ, ισχυριζόμενοι ότι ακολουθούμε μόνο ΓΣΕΕ και ΠΟΕΜ!!! (όπου επίσης δεν πέρασε η πρόταση για 14.11 – πρόεδρος εκεί ο Δημ. Τσόκας προερχόμενος από την παράταξη ΠΑΣΚΕ – «συνδιοικεί» με την ΔΑΚΕ, βέβαια πρόεδρος και στο Σωματείο μας). Κι όχι το ΕΚΑ (όταν βέβαια δεν συμβαδίζει με την πλειοψηφία στη ΓΣΕΕ - πράγμα που θα επιχειρηθεί να «διορθωθεί» στην προσεχή συνεδρίαση της 5.11). Βέρα αγωνιστική τοποθέτηση! (θα ήταν ακριβέστερος ο χαρακτηρισμός για διασπαστική-απεργοσπαστική γραμμή…)!

Επειδή για το θέμα έχουν προηγηθεί πολλά και διάφορα ενδιαφέροντα, διαβάστε σχετικά στο άρθρο μου στην «Εργατική Αλληλεγγύη» (στις 24/10/2018)

https://ergatiki.gr/article.php?id=19151&issue=1346

Αυτή τη στιγμή ακόμη, έχουμε 2 απεργίες που καλύπτουν όλους τους εργαζόμενους  - και σ’ όλες τις εγκαταστάσεις των επιχειρήσεων INTRACOM - στην Αθήνα και στην Πάτρα (14.11 από τα αντίστοιχα Ε.Κ. και 28.11 της ΓΣΕΕ) και 1 στη Θεσσαλονίκη (28.11 της ΓΣΕΕ, εκεί το ΕΚ δεν αποφάσισε για 14.11).

Ξεκινώντας από την απεργία 14.11 που βγήκε από την πίεση των αγώνων που εκδηλώνονται σε διάφορους κλάδους, χθές 1.11 έγινε και διακλαδική απεργία αρκετών σωματείων, οργανωμένη από τα κάτω (http://pandiera.gr/μαζικά-μαχητικά-απέργησαν-διακλαδικ/ ) και γενικά με αποφάσεις πολυάριθμων μαζικών συνελευσιακών διαδικασιών, πρέπει και θα μπορούσε, αφού πλέον αποφασίστηκε, να αποτελεί η απεργία 28.11 μια αγωνιστική κλιμάκωση μετά την 14.11 (παρότι βέβαια δεν υπήρξε καμιά τέτοια πρόθεση στην απόφαση της ΓΣΕΕ, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι αγωνιστικά μπορούν να κάνουν τη διαφορά…).

Συμπερασματικά, από το άρθρο μου στην ΕΑ που παρέπεμψα πριν, θα αναπαράγω (από προτελευταία παράγραφο) για τη μέρα ή τις μέρες που θα απεργήσουμε:

Σε κάθε περίπτωση, οι εργαζόμενοι θα απεργήσουν με το δικό τους ταξικό πλαίσιο απέναντι σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, δανειστές και κυβερνητικές πολιτικές που υπηρετούν αυτά τα συμφέροντα κι όχι τους εργαζόμενους και την κοινωνία. 

Συναδελφικά,

Βασίλης Συλαϊδής

(μέλος του ΔΣ του ΕΚΑ, εκλεγμένος με την ΑΤΕ-ΕΚΑ, αρχικά σαν εκλεγμένος αντιπρόσωπος στο ΕΚΑ από το Σωματείο στην INTRACOM).