19/4/2010
Συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση έχει βάλει πλώρη να ισοπεδώσει την κοινωνική ασφάλιση (πρόσφατα δημοσιεύματα μιλάνε για μείωση συντάξεων κοντά στο 30%), να μειώσει τους μισθούς και στον ιδιωτικό τομέα (για να γίνει πιο ανταγωνιστικός και ισχυρός και στη συνέχεια υποτίθεται να τον φορολογήσει και να μειώσει τα ελλείμματα), να ιδιωτικοποιήσει παραπέρα τον τομέα της υγείας και γενικότερα των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, να στηρίξει με δυο λόγια όλα τα μέτρα ενάντια στους εργαζόμενους προκειμένου να πληρώσει τους υπέρογκους τόκους δανεισμού και να ξελασπώσει τους έλληνες καπιταλιστές από την κρίση.
Τι είδους κρίση είναι όμως αυτή που παρουσιάζεται σαν δικαιολογία για τη λαίλαπα που έχει εξαπολυθεί ενάντια στους εργαζόμενους; Μετά τη φούσκα των κερδών, που βασίζονταν διεθνώς την προηγούμενη περίοδο περισσότερο στα χρέη των δανειζομένων και λιγότερο στην πραγματική απόσπαση κέρδους από τη διαφορά μεταξύ μισθών και πραγματικής αξίας που οι εργαζόμενοι προσθέτουν στα προϊόντα, το σύστημα είναι σε ελεύθερη πτώση. Οι τράπεζες δε δανείζουν για να μη χάσουν άλλη μια φορά μέρος από τα λεφτά τους, παρά τις πρωτοφανείς κρατικές ενισχύσεις που πήρανε για να καλύψουν τις ζημιές τους (28 δις στην Ελλάδα), οι οποίες φυσικά φόρτωσαν με τεράστια χρέη τους κρατικούς προϋπολογισμούς όλων των πλούσιων κρατών, σε συνδυασμό και με την παγκόσμια ύφεση που συνεχίζεται και οδηγεί σε μείωση των δημοσίων εσόδων. Η πολιτική των τεράστιων φοροαπαλλαγών που απολαμβάνουν τα τελευταία χρόνια οι καπιταλιστές στην Ελλάδα, με τις μειώσεις του φορολογικού συντελεστή των επιχειρήσεων από το 45% στο 25% και τώρα στο 20% με το καινούργιο φορολογικό, τα ψίχουλα που δίνουν οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές, οι ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και το πλήθος των επιδοτήσεων και των χαριστικών ρυθμίσεων κάνουν τα προβλήματα για τους εργαζόμενους εκρηκτικά.
Οι ελληνικές τράπεζες συνεχίζουν να δανείζονται από την Ε.Κ.Τ. με 1% επιτόκιο, με εγγυήσεις τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και να δανείζουν με 6-7% το ελληνικό δημόσιο σε πλήρη ευθυγράμμιση με τους ευρωπαίους τραπεζίτες και τα διάφορα hedge-funds (δηλαδή τις ενώσεις εκατομμυριούχων που δανείζουν τα χρήματα που έχουν προκειμένου να βγάλουν με παρασιτικό τρόπο περισσότερα). Οι περικοπές του εργατικού κόστους ομολογούν και οι ίδιοι οι κυβερνώντες ότι θα οδηγήσουν σε παραπέρα ύφεση και άρα σε περισσότερη μείωση των δημοσίων εσόδων και αύξηση του χρέους, ενώ πληρώνοντας η κυβέρνηση τα τεράστια τοκοχρεολύσια που προβλέπονται τα επόμενα τρία χρόνια, οδηγούμαστε σε μια κατάσταση όπου με την κρίση να συνεχίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο, το δημόσιο να σταματήσει να πληρώνει τα νοσοκομεία, τα σχολεία και τις συντάξεις.
Η μόνη ελπίδα να γλιτώσουμε από αυτό το τρελοκομείο είναι η εργατική αντίσταση. Αυτή η αντίσταση που ξεκινήσαμε με την απεργία στις 17 του περασμένου Δεκέμβρη και κορυφώθηκε με την μεγάλη Πανεργατική στις 11 Μάρτη, περνώντας από τους ενδιάμεσους απεργιακούς σταθμούς, κύρια της ΑΔΕΔΥ στις 10 Φλεβάρη και της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ στις 24/2.
Τώρα, μετά τη διακοπή του Πάσχα, ξεκινάει ένα νέο απεργιακό κύμα με αφετηρία την νέα απεργία στις 22 Απρίλη της ΑΔΕΔΥ (σε όλο το δημόσιο τομέα), και μιας σειράς α'βάθμιων σωματείων στον ιδιωτικού τομέα. Κινητοποιήσεις έχουν εξαγγελθεί και από σωματεία κι ομοσπονδίες του ιδιωτικού τομέα που πρόσκεινται στο ΠΑΜΕ και έχουν πάρει αποφάσεις για 48ωρη απεργία για 21-22 Απρίλη. Ίδια απόφαση για 48ωρη πήρε ανεξάρτητα κι η ΟΕΝΓΕ (Ομοσπονδία νοσοκομειακών γιατρών) κι έχει προταθεί και σε μια σειρά άλλες συνδικαλιστικές ενώσεις (π.χ. ΕΜΔΥΔΑΣ – μηχανικοί στο δημόσιο αποφάσισαν 48ωρη στην Αττική). Έχουν προγραμματιστεί να γίνουν 2 κεντρικές απεργιακές συγκεντρώσεις στην Αθήνα στις 22/4, στη Κλαυθμώνος και το Σύνταγμα από ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ αντίστοιχα. Η ΓΣΕΕ παρόλο που έγινε πρόταση για συμμετοχή στις κινητοποιήσεις μαζί με την ΑΔΕΔΥ, δε θα συμμετάσχει στις κινητοποιήσεις.
Στο Δ.Σ. του σωματείου μας που συνεδρίασε στις 13/4, παράλληλα με τα αιτήματα του σωματείου και τη διεκδίκησή τους για το 2010, για τα οποία υπήρξε απόφαση που εμείς προτείναμε και στηρίξαμε αποφασιστικά και βγήκε σχετική ανακοίνωση του Δ.Σ., μπήκε και το θέμα της στάσης του σωματείου μπροστά στο νέο γύρο κινητοποιήσεων που ξεκινάει ενάντια στην κυβερνητική επίθεση απέναντι στους εργαζόμενους και που στηρίζεται και από την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, τα ΜΜΕ, τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ.
Στο θέμα αυτό τοποθετήθηκαν οι παρατάξεις που εκπροσωπούνται στο ΔΣ ως εξής:
Η ΑΚΕ ήταν ενάντια σε οποιοδήποτε συμμετοχή στις κινητοποιήσεις μέσα στο διήμερο γιατί η ΓΣΕΕ δεν θα συμμετάσχει.
Η ΑΕΕ πρότεινε να συγκληθεί έκτακτη Γενική Συνέλευση στις 19/4, προκειμένου να βγει απόφαση από τη Γ.Σ. για κήρυξη 48ωρης απεργίας, στο πλαίσιο που καλεί το ΠΑΜΕ.
Η Πρωτοβουλία Γένοβα στην INTRACOM, εκτιμώντας την ανάγκη να πάρουμε μέρος στις πανελλαδικές απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα που καταδικάζουν όλους τους εργαζόμενους,
προτείναμε να πάρει άμεσα το Δ.Σ. απόφαση για στάση εργασίας στις 22/4 από 11πμ μέχρι τη λήξη της βάρδιας και να μπουν πούλμαν για να μεταφέρουν τον κόσμο στις απεργιακές συγκεντρώσεις στην Αθήνα. (Το Δ.Σ. σύμφωνα με το καταστατικό μας μπορεί να πάρει απόφαση για απεργιακή κινητοποίηση με στάση εργασίας, αλλά απεργία μιας ή περισσότερων ημερών κηρύσσεται με απόφαση μόνο της Γ.Σ.).
Ταυτόχρονα να σταλεί η απόφαση σε ΓΣΕΕ, ΕΚΑ, ΠΟΕΜ απαιτώντας να υπάρξει αγωνιστική συμμετοχή, κλιμάκωση και συμπόρευση στις απεργίες για όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα – μια και τα μέτρα πλήττουν όλους ανεξαίρετα και δεν μπορεί η αντιμετώπιση της κρίσης να γίνει παρά μόνο με όρους αλληλεγγύης και συντονισμού στον κοινό σκληρό αγώνα.
Η πρόταση αυτή δεν αντιπαρατίθεται με τις 24ωρες ή 48ωρες απεργίες που αποφάσισαν κάποια σωματεία ή ομοσπονδίες , αλλά αποτελεί τη μόνη
ρεαλιστική δυνατότητα να συμμετάσχει αποφασιστικά το δικό μας σωματείο στις κινητοποιήσεις και να πιέσει έμπρακτα τα Συνδικάτα για πανεργατική.
Σ’ αυτές τις συνθήκες σύγχυσης που η κυβέρνηση προκαλεί και αναπαράγει η στάση της ΓΣΕΕ λειτουργώντας ανασταλτικά και με δεδομένο τη μεγάλη απαρτία που απαιτείται από το καταστατικό μας για να πάρουμε απόφαση απεργίας από Γ.Σ, το αίτημα για σύγκληση Γ.Σ. ουσιαστικά είναι προσχηματικό γιατί έχει προεξοφλήσει την αδυναμία απαρτίας και οδηγεί σε μη απόφαση από το σωματείο μας. Θυμίζουμε ότι το Νοέμβρη χρησιμοποιήθηκε η απαρτία από ΑΚΕ,ΑΕΕ σαν πρόσχημα για να μην προχωρήσει η Γ.Σ. και να πάρει αποφάσεις κινητοποίησης.
Στην περίπτωση που αντιμετωπίζουμε χρειάζεται το Δ.Σ. να μπει μπροστά, να πάρει την ευθύνη και να πάρει κατ’ αρχήν μια θέση υπέρ της συμμετοχής στις κινητοποιήσεις από το σωματείο μας, που σημαίνει τουλάχιστον την κήρυξη στάσης εργασίας και στη συνέχεια να εξαντλήσει όλες τις δυνατότητες για να στηριχτεί αλλά και να υπερκεραστεί αυτή η πρόταση, αν είναι εφικτό, μέσα από τις διαδικασίες του σωματείου. Η στάση της Γένοβα είναι συνεπής και με τις προηγούμενες τοποθετήσεις που πήρε για τις απεργιακές κινητοποιήσεις στις 17/12/2009 (που είχε και εγκριθεί παμψηφεί κι από την απεργιακή μας συγκέντρωση στη στάση εργασίας στις 26/11) και μπλοκάρισαν οι ΑΚΕ,ΑΕΕ, αλλά και στις 10/2/2010, όπου επίσης προτείναμε άμεση συμμετοχή στην κινητοποίηση με στάση εργασίας από το Δ.Σ.
Από τις προτάσεις και τοποθετήσεις καμιά δεν συγκέντρωσε την απαραίτητη απόλυτη πλειοψηφία στο Δ.Σ. (η κάθε πλευρά επέμεινε στην αρχική της θέση), οπότε δεν πάρθηκε καμία απόφαση από το ΔΣ σχετικά με τις κινητοποιήσεις.
Στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί,
σαν Πρωτοβουλία Γένοβα στην ΙNTRACOM, αξιοποιώντας αποφάσεις κλαδικών-συναφών σωματείων όπως την απόφαση για 24ωρη απεργία του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών στις 22/4, μέρα που έχει προκηρύξει και η ΑΔΕΔΥ απεργία,
καλούμε τους συναδέλφους στην απεργία στις 22/4 και σε προσυγκέντρωση στην Κλαυθμώνος στις 11.00 κάτω από το πανό της παράταξής μας.
