ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 23/3/2009 ΓΙΑ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ Γ.Σ.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 23/3/2009

Συνάδελφοι,

Στην εκλογοαπολογιστική Γ.Σ. την Τρίτη 24/3 καλούμαστε να συζητήσουμε συλλογικά για τη δράση του σωματείου τα προηγούμενα δύο χρόνια και να τοποθετηθούμε για τη στάση που πρέπει να κρατήσει την επόμενη περίοδο που θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για το σύνολο των εργασιακών μας δικαιωμάτων.

Την κρίση κερδοφορίας του ομίλου σ’ ένα περιβάλλον γενικευμένης οικονομικής κρίσης θέλουν να τη φορτώσουν στη δική μας πλάτη. Να θυσιάσουμε τη δουλειά μας και τα δικαιώματά μας για να ξεπεραστεί η κρίση. Αν δεν το κάνουμε-μας απειλούν- η κρίση θα γίνει πιο άγρια και θα μας ισοπεδώσει όλους. Ας αφήσουμε λοιπόν την αλληλεγγύη και ας κοιτάξει ο καθένας να επιβιώσει μόνος του. Αυτό θα είναι το μοτίβο από τη μεριά της εργοδοσίας χωρίς αμφιβολία.

Χρειάζεται σταθερά να το απορρίπτουμε αυτό το μοτίβο που πλασάρεται παντού από τους καπιταλιστές και τις κυβερνήσεις σε όλες τις χώρες. Δεν δημιούργησαν την κρίση οι εργαζόμενοι, άρα γιατί να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι και όχι αυτοί που τη δημιούργησαν. Δεν ξεπερνιέται η κρίση με τις απολύσεις και τις περικοπές. Το αντίθετο, όλες αυτές οι πολιτικές μείωσης του κόστους, οδηγούν σε μείωση της κατανάλωσης και επιστρέφουν σαν ύφεση στις επιχειρήσεις, κατά συνέπεια βαθαίνουν την κρίση.

Το πραγματικό φάρμακο είναι οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους αποδεχόμενες μειωμένα ποσοστά κερδών μέσα σ’ ένα πλαίσιο αμοιβαίου συμφέροντος. Αυτό βέβαια είναι πραγματική ανατροπή του άναρχου καπιταλιστικού συστήματος και στην πραγματικότητα μόνο οι εργαζόμενοι μπορούν να το επιβάλουν μέσα από ένα σύστημα κοινωνικού ελέγχου των επενδύσεων. Δεν είναι μια μακρινή στρατηγική αυτή η προοπτική.

Είναι η μόνη λύση για να υπερασπίσουμε τις δουλειές μας και τις οικογένειές μας. Μόνη λύση είναι να πληρώσει το κεφάλαιο για την κρίση. Μόνη λύση στην δικιά μας εταιρεία είναι να πληρώσει η εργοδοσία για την κρίση.

Τα προηγούμενα δύο χρόνια δώσαμε πραγματικούς αγώνες ενάντια στην εργοδοσία και στην κυβέρνηση. Στη μάχη για την κοινωνική ασφάλιση είχαμε μεγάλη συμμετοχή και στις τρεις απεργίες που κάλεσε η ΓΣΕΕ και τα συνδικάτα και δυναμική παρουσία και στις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 12 του Δεκέμβρη του 2007, στις 13 του Φλεβάρη και στις 19 του Μάρτη του 2008 με 200 περίπου συναδέλφους στο κέντρο της Αθήνας, με συγκεντρώσεις σε Πάτρα, Θεσσαλονίκη και 50% συμμετοχή σε όλον τον όμιλο, που έφτανε και το 100% σε ορισμένα τμήματα. Από τη δική μας μεριά, σαν Γένοβα Ιντρακόμ, αξιοποιώντας την απόφαση του σωματείου για συμμετοχή στις απεργίες της ΓΣΕΕ, δουλέψαμε για την υλοποίηση στην πράξη των αποφάσεων, προπαγανδίζοντας το κατέβασμα των συναδέλφων στις απεργίες και οργανώνοντας τα απεργιακά ραντεβού στο Μουσείο και τις πορείες μέχρι το Σύνταγμα, μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες άλλους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι σε τέτοιες μάχες ενώνουν τις γραμμές τους και η δυναμική που αναπτύσσεται μ’ αυτό τον τρόπο είναι η μοναδική πραγματική πίεση προς τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να δώσουν συνέχεια στους αγώνες.

Αποφασίσαμε στη συνέχεια μέσα από Γ.Σ. να ζητήσουμε αυξήσεις 90 ευρώ για όλους για το 2008, αίτημα που το 2007 δεν είχε ικανοποιηθεί. Σαν Γένοβα Ιντρακόμ στηρίξαμε το αίτημα γιατί είναι minimum απαίτηση που ενώνει την πλειοψηφία των εργαζομένων δημιουργώντας ένα ισχυρό μέτωπο. Η διοίκηση είπε 0% και τα 90 ευρώ έγιναν το δεύτερο αίτημα της απεργίας στις 20 του Νοέμβρη.

Δώσαμε το Σεπτέμβρη μαζί οι παρατάξεις Γένοβα και ΑΕΕ τη μάχη να βγει απεργία με αίτημα να μην καταργηθεί το προηγούμενο καθεστώς μετακίνησης με τα λεωφορεία σε κόντρα με την πλειοψηφία (ΑΚΕ) που ήταν ενάντια στην απεργία. Οριακά η απεργία δε βγήκε αλλά η γενικότερη αντίδραση οδήγησε τη διοίκηση να αποδεχτεί να βάλει ένα επιπλέον λεωφορείο στα νότια, αφήνοντας όμως ακάλυπτες τα δυτικά και άλλες περιοχές, προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει το σωματείο στο μέλλον.

Η μεγαλύτερη μάχη που δώσαμε ήταν η μάχη ενάντια στις απολύσεις. Όταν στο τέλος του Οκτώβρη, η διοίκηση μας ανακοίνωσε 120-200 απολύσεις και μηδενικές αυξήσεις ,άνοιξε το πιο μεγάλο μέτωπο στο χώρο και παραμένει ανοιχτό μέχρι σήμερα.

Στις 6 προσυγκεντρώσεις που έγιναν η πλειοψηφία (ΑΚΕ) μιλούσε για παραχώρηση μέρους του δώρου των Χριστουγέννων στην εταιρεία ,προκειμένου να διασφαλιστεί ότι για τον επόμενο χρόνο δε θα γίνουν απολύσεις. Είναι η λογική που τελευταία έχει βρει πολλούς μιμητές από την εργοδοσία (Μίχαλος, Μυλωνάς κ.ά.),να δώσουμε δικαιώματα, ακόμα και μέρος του μισθού, προκειμένου να διατηρήσουμε θέσεις εργασίας. Η δυναμική που αναπτύχθηκε στο χώρο ήταν καθαρά αντίθετη με αυτήν τη λογική. Ήταν ξεκάθαρο ότι αν υιοθετήσεις τη λογική του εργοδότη, ότι σε τελευταία ανάλυση δε γίνεται αλλιώς, στην πραγματικότητα αποδέχεσαι και τις απολύσεις, χάνεις και τα δικαιώματά σου και ακόμη χειρότερα χωρίζεις τους εργαζόμενους σε αυτούς που θα μείνουν και αυτούς που θα φύγουν καταστρέφοντας κάθε δυνατότητα αλληλεγγύης και κάθε πνεύμα ενότητας μεταξύ των εργαζομένων προκειμένου να αντιδράσουν ενάντια στον εργοδότη.

Η Γένοβα Ιντρακόμ με τις παρατάξεις ΑΕΕ και Ένωση Εργαζομένων προτείναμε την απεργία σαν απάντηση στην εργοδοσία και φάνηκε καθαρά ότι ήταν κι η θέληση των εργαζομένων. Στη Γ.Σ. στις 13 του Νοέμβρη αναγκάστηκε και η πλειοψηφία (AKE) να δεχτεί την πρόταση για 24ωρη απεργία, γεγονός που έδωσε μεγαλύτερη δυναμική στην απεργία. Η προσπάθεια της ΑΕΕ κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή να αλλάξει το διεκδικητικό πλαίσιο βάζοντας τα 1400 ευρώ και να προτείνει 2 24ωρες απεργίες θεωρούμε ότι μπλόκαρε την αγωνιστική προοπτική που είχε ανοίξει για τον κόσμο της Ιντρακόμ και γι’ αυτό ζητήσαμε να τις αποσύρει. Μέσα από τη βούληση της Γ.Σ. τελικά πήγαμε σε μια ενιαία πρόταση για 24ωρη απεργία με πρώτο αίτημα να μη γίνουν απολύσεις και δεύτερο αίτημα να δοθούν τα 90 ευρώ, η οποία υπερψηφίστηκε με 90%.

Η απεργία δημοσιοποιήθηκε, περιφρουρήθηκε και πραγματοποιήθηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία. Τα κτίρια ερήμωσαν σε Αθήνα, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Ξάνθη στις 20 του Νοέμβρη. Η εταιρεία θορυβήθηκε. Προσπάθησε να ανακόψει το κύμα που ξεσηκώθηκε μιλώντας για υπερβολές των συνδικαλιστών σε σχέση με την έκταση των απολύσεων. Το 5-10% περιορίστηκε στο 5% και οι απολύσεις θα γίνονταν πια συγκαλυμμένα. Ταυτόχρονα η διοίκηση προσπάθησε να εμποδίσει την πραγματοποίηση δεύτερης Γ.Σ. Η πλειοψηφία του σωματείου (ΑΚΕ) έκανε πίσω και δεν κάλεσε στάση εργασίας και Γ.Σ. κατά τη διάρκεια της στάσης με πρόταση για δεύτερη 24ωρη όπως εμείς προτείναμε. Το αποτέλεσμα ήταν μια Γ.Σ. το απόγευμα που δεν πραγματοποιήθηκε λόγω έλλειψης απαρτίας.

Ακολούθησε η κοινωνική έκρηξη το Δεκέμβρη, στην οποία συμμετείχαμε σαν Γένοβα Ιντρακόμ, καλώντας τους συναδέλφους να κατέβουν στην πανεργατική στις 10 Δεκέμβρη στην Αθήνα και να κρατήσουν ανοιχτούς τους δρόμους σπάζοντας τη συναίνεση της ΓΣΕΕ για αναστολή της προγραμματισμένης πορείας που η ίδια είχε ανακοινώσει.

Η απεργία στις 20 Νοέμβρη αλλά και η εξέγερση του Δεκέμβρη εκτιμάμε ότι έβαλαν ένα φρένο στην πολιτική της διοίκησης. Η μείωση του αριθμού των απολύσεων, οι μετακινήσεις στην Ιντραλότ από Ξάνθη και ΟΠΑΠ, η επιδίωξη να αποσπαστεί η «συμφωνία» των εργαζομένων και οι απολύσεις να μετατραπούν σε συγκαλυμμένες απολύσεις, είναι αποτελέσματα των αντιδράσεων που υπήρξαν. Παρόλα αυτά το γεγονός ότι δεν κλιμακώσαμε τις κινητοποιήσεις, μας έχει κοστίσει 100 περίπου συναδέλφους λιγότερους τους τελευταίους 4 μήνες.

Ίσως το μεγαλύτερο κέρδος μας είναι το γεγονός ότι δεν στραφήκαμε ο ένας ενάντια στον άλλον. Όλο το Defense ήταν στην απεργία παρά το γεγονός ότι άμεσα οι απολύσεις αφορούσαν το Telecom και το ΙΤ. Έτσι πρέπει να συνεχίσουμε. Οι εκλογές του σωματείου στις 29 Απρίλη είναι μια ευκαιρία να πάμε παραπέρα με καλύτερους όρους. Η σημερινή πλειοψηφία στο Δ.Σ. πρέπει να ανατραπεί. Δεν μπορεί σε περίοδο κρίσης να δώσει καμιά προοπτική γιατί υιοθετεί τη λογική του εργοδότη και αντί να προετοιμάζει τους εργαζόμενους για αγώνες, τους καλεί σε θυσίες. Καλούμε και την παράταξη της ΑΕΕ να εγκαταλείψει την τακτική της συμβολικής αντιπαράθεσης, των συμβολικών διεκδικητικών πλαισίων και ξεχωριστών συγκεντρώσεων και να παλέψουμε μαχητικά και ενωτικά, με αιτήματα που πραγματικά εκφράζουν τη δυναμική που αναπτύσσεται στο χώρο, στη βάση την κρίση να την πληρώσουν οι μέτοχοι της επιχείρησης και τα golden boys και όχι οι εργαζόμενοι. Αυτό πιστεύουμε ότι θα είναι και η βούληση πλειοψηφικά των συναδέλφων που θα εκφραστεί με τις εκλογές του σωματείου στις 29 του Απρίλη. Από τη δική μας μεριά θα επιδιώξουμε μια τέτοια συνεργασία με όλους όσους κινούνται σε αγωνιστική κατεύθυνση προκειμένου να έχουμε μια αγωνιστική πλειοψηφία στη νέα διοίκηση του σωματείου.

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΙΣ 24 ΜΑΡΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 2 ΑΠΡΙΛΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ!