ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 30 ΜΑΗ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ ΣΤΗN INTRACOM

Παιανία, Παρασκευή 25.05.2018

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 30 ΜΑΗ

 Προσυγκέντρωση του Σωματείου 10:30 Πανεπιστημίου & Κοραή

                                   (απέναντι από τα Προπύλαια)

  

    Οι πανεργατικές απεργίες είναι πάντοτε μια μεγάλη αναμέτρηση απέναντι στην εργοδοσία και στις κυβερνήσεις που τη στηρίζουν, γιατί συνδέουν όλες τις μάχες που παλεύουν οι εργαζόμενοι στα διάφορα μέτωπα, όλες τις εργατικές διεκδικήσεις, όλα τα συνδικάτα και όλους τους απλούς εργαζόμενους σε πανελλαδική βάση.

     

    Στις 30 Μάη απεργούμε όλοι ενάντια στη μονιμοποίηση της λιτότητας που φέρνει η δήθεν «έξοδος»  από τα μνημόνια. Παλεύουμε για να ξηλώσουμε  πραγματικά τα παλιά και τα  επερχόμενα μνημονιακά μέτρα

(νέο ψαλίδι σε συντάξεις , αφορολόγητο).

   

    Τα αιτήματα της απεργίας είναι  η επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων με αυξήσεις μισθών, το σταμάτημα  των Περικοπών στο εργατικό εισόδημα, το σταμάτημα των Ιδιωτικοποιήσεων στις εταιρείες  Κοινής Ωφέλειας.    

   

     Η συμφωνία για 3,5% πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2022 και στο 2% στη συνέχεια, μέχρι το 2060, θα συνεχίσουν να φτωχοποιούν τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους και να εμποδίζουν το χτύπημα της ανεργίας, αν δεν ανατραπούν.

    Όταν βάζεις, σαν δημόσιο,  πάνω από 7 δις το χρόνο στην άκρη, για να πληρώνεις τους τόκους ενός μη βιώσιμου χρέους (που φθάνει ήδη περίπου το 190% του ΑΕΠ, ενώ μας έβαλαν στα μνημόνια με 130%), στερείς πολύτιμους πόρους για να στηρίξεις τις συντάξεις, να στηρίξεις την υγεία, να αυξήσεις τις δημόσιες επενδύσεις και με αυτό τον τρόπο να χτυπήσεις  τη φτωχοποίηση αλλά και την ανεργία.

     Όταν ταυτόχρονα εμπλέκεσαι σε αντιδραστικούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή που ολοένα μας φέρνουν πιο κοντά σε μια γενικευμένη πολεμική ανάφλεξη, διεκδικώντας ανταλλάγματα για το μοίρασμα της ΑΟΖ  και των πετρελαίων, ξοδεύεις δις ευρώ για εξοπλισμούς που αφαιρούνται από το κράτος πρόνοιας.

     Οι εργοδότες, με μπροστάρη το ΣΕΒ, το συνδικαλιστικό φορέα των βιομηχάνων, αρνούνται την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Απαιτούν ατομικές συμβάσεις, που διασφαλίζουν την μεγιστοποίηση των κερδών τους, αφού τους καθιστούν παντοδύναμους απέναντι στον καθένα ξεχωριστά εργαζόμενο (λιγότερο ή περισσότερο ειδικευμένο). Κι’ όλοι γνωρίζουμε ότι στα χρόνια των μνημονίων  η φτώχεια των πολλών στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας και ταυτόχρονα η συγκέντρωση του πλούτου στους ελάχιστους στην κορυφή έχουν σπάσει ρεκόρ.

     Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ υπόσχεται συνεχώς την επαναφορά των αρχών των συλλογικών συμβάσεων (επεκτασιμότητα, ευνοϊκότερη σύμβαση και κρατική διαμεσολάβηση με ΟΜΕΔ), αφήνοντας τη δεξιά αντιπολίτευση της Ν.Δ. να στηρίζει τις ατομικές συμβάσεις και να ταυτίζεται και στα λόγια με το ΣΕΒ.

         

     Όμως οι εργαζόμενοι  δε στηριζόμαστε στις  υποσχέσεις της κυβέρνησης που γίνονται φτερό στον άνεμο όταν αρχίζουν οι εκβιασμοί των καπιταλιστών. Απεργούμε για να επιβάλλουμε τις συλλογικές συμβάσεις σαν τον κοινωνικό φραγμό που με νόμο ισχυροποιεί τον καθένα μισθωτό εργαζόμενο, τον κατοχυρώνει  απέναντι στον εργοδότη του σε μια minimum βάση, μας δίνει συλλογικά  ένα ευνοϊκό πλαίσιο για να μεγαλώσουμε το μερίδιο των μισθών στο συνολικό εισόδημα, στο συνολικό πλούτο που  οι εργαζόμενοι  παράγουμε.

     Η επιτυχία της απεργίας στις 30 Μάη  θα στείλει το μήνυμα και στις συμβιβαστικές πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που αντί να οργανώσουν τις μάχες  (όπως θα έπρεπε το Γενάρη ενάντια στην απεργοκτόνα διάταξη με το 50% απαρτία –  που και για να καταργηθεί απεργούμε επίσης στις 30.5), τώρα φτιάχνουν κοινά πλαίσια και «Κοινωνικές Συμμαχίες» που υποτάσσουν τα εργατικά συμφέροντα στα συμφέροντα των καπιταλιστών.

  

    Αλλά η σκληρή κριτική στις συνδικαλιστικές ηγεσίες  δεν πρέπει να αφήνει κανένα περιθώριο για διασπαστικά τελεσίγραφα, από τη μεριά όσων έχουμε αντιπαράθεση με τους συμβιβασμούς και τις αδράνειες των γραφειοκρατικών  ηγεσιών. Ακόμη δεν πρέπει να οδηγήσει σε αποχή από την απεργιακή μάχη, που καταλήγει να μην προτείνει τίποτα και ουσιαστικά τροφοδοτεί απόψεις πως τα πράγματα δεν αλλάζουν με συλλογικούς αγώνες.

  

    Στον κοινό αγώνα για τα εργατικά αιτήματα, που απαιτούν  οι ίδιοι οι  εργαζόμενοι και οι επείγουσες ανάγκες τους,  στο Ενιαίο Μέτωπο που έχει ανάγκη η εργατική αντίσταση απέναντι στις επιθέσεις των καπιταλιστών, εκεί δίνουμε και τη μάχη για την κατεύθυνση και την κλιμάκωση των αγώνων με τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες στις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Αυτές, κάτω από την πίεση της βάσης  μπορούν να στριμωχτούν και να  γίνουν, σε κάποιο βαθμό,  εργαλεία του αγώνα, προκηρύσσοντας τις απεργίες.

     Καλούμε όλους τους συναδέλφους στις 30 Μάη στις 10.30 Πανεπιστημίου και Κοραή (απέναντι από τα Προπύλαια) κάτω από το πανό του σωματείου μας, για να βαδίσουμε μαζί με τους απεργούς και τα συνδικάτα που συγκεντρώνονται στην πλατεία Κλαυθμώνος, εκεί που καλούν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

30.5.2018:   ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ! ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ!