ΑΙΤΗΜΑΤΑ 2009 για να αποφασισθούν στη Γ.Σ. 25/06/2009

Συνάδελφοι,

Η μαζική συμμετοχή όλων μας στη Γ.Σ. του σωματείου την Πέμπτη 25/6 θα εξασφαλίσει να πάρουμε και να στηρίξουμε ισχυρή απόφαση για το πακέτο αιτημάτων που θα διεκδικήσουμε από την εργοδοσία για το 2009.

Η φετινή συγκυρία έχει πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Από πέρσι έχει ξεσπάσει η παγκόσμια οικονομική κρίση με πρωτοφανείς διαστάσεις εδώ και 70 χρόνια. Οι καπιταλιστές δεν κερδίζουν με τον ίδιο τρόπο που κέρδιζαν παλιά και αυτό είναι αρκετό για να γυρίζουν την κοινωνία προς τα πίσω και να απειλούν για χειρότερες μέρες. Δίκαια λοιπόν χαρακτηρίζεται σαν η ιστορική χρεοκοπία του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος, φέρνει την καταστροφή και την απόγνωση στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων που και στη χώρα μας είτε χάνουν τις δουλειές τους είτε υπονομεύονται οι εργασιακές τους σχέσεις, η κοινωνική πρόνοια κι όλα τα δικαιώματα που είχαν κερδίσει με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι απ’ το κεφάλαιο και το σύστημα εξουσίας τις τελευταίες δεκαετίες.

Οι εργαζόμενοι που δεν ήταν μέτοχοι στα κέρδη όταν με απίστευτους ρυθμούς συσσωρεύονταν τα προηγούμενα χρόνια, οδηγώντας σε μια έκρηξη πλουτισμού και των κοινωνικών αντιθέσεων προς όφελος ελάχιστων, καλούνται τώρα να σηκώσουν τις ζημιές που προκάλεσαν οι ίδιοι οι εκμεταλλευτές τους.

Η κυβέρνηση και οι εργοδότες με τη συνδρομή και της Ε.Ε. που σιγοντάρει αυτή την τακτική, ανοίγει τα σεντούκια με τα λεφτά των φορολογούμενων, δηλ. των ίδιων των εργαζόμενων και των παιδιών τους, για να σώσει την κερδοφορία των τραπεζών και συνολικά των καπιταλιστών (π.χ. τα 28δις ενίσχυση, κι από πάνω ληστρικός για το δημόσιο δανεισμός απ’ τις ίδιες τις τράπεζες, ενώ ασφυκτιούν δανειολήπτες και παραγωγικές επιχειρήσεις).Ταυτόχρονα προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους στρέφοντας την οργή τους σε αποδιοπομπαίους τράγους όπως οι μετανάστες που στην πραγματικότητα δεν είναι παρά τα πιο αδύναμα κομμάτια της κοινωνίας και σίγουρα δεν είναι αυτοί που προκαλούν την οικονομική κρίση και τους πολέμους.

Η κυβέρνηση λοιπόν αυτή των κερδοσκόπων, συχνά πρωταγωνιστών και σε απάτες, έφαγε μαύρο στις πρόσφατες ευρωεκλογές κι η πολιτική της είναι μετέωρη κι αστήριχτη, οδηγείται δε σύντομα σε εθνικές εκλογές που πιθανόν θα χάσει.

Είναι ώρα συνολικά οι εργαζόμενοι να διεκδικήσουν αποφασιστικά τα δίκια τους, καθώς κι όσα τους στέρησαν τα προηγούμενα χρόνια, ιδιαίτερα όμως να αποκρούσουν κάθε προσπάθεια να πληρώσουν και πάλι τα σπασμένα.

Στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ έχουμε γνωρίσει μια μορφή της κρίσης σχετικά με την κερδοφορία του ομίλου για μια σειρά χρόνια, στερώντας από μας και τις οικογένειές μας ένα αξιοπρεπές επίπεδο ζωής μέσα σε μια λαίλαπα ακρίβειας, υποβάθμισης του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων. Πιο πρόσφατα η διοίκηση με αφορμή την οικονομική κρίση που άρχιζε, προώθησε ένα κύμα απολύσεων, στις οποίες οι εργαζόμενοι απάντησαν με μια καθολική απεργία στις 20 Νοέμβρη ’08 που ταρακούνησε την εργοδοσία, έστω κι αν στη συνέχεια η προηγούμενη πλειοψηφία στο Δ.Σ. του σωματείου δεν έδωσε συνέχεια. Οι απολύσεις έγιναν «εθελούσιες αποχωρήσεις» κι οπωσδήποτε περιορίστηκαν παρά το κλίμα απειλών και διαδόσεων, ταυτόχρονα όμως δεν υπήρξαν και μισθολογικές αυξήσεις για το 2008, κάτι που επίσης διεκδικούσαμε με την απεργία μας. Οι εμπειρίες αυτές, οι γενικότερες δυσμενείς εξελίξεις τον τελευταίο χρόνο κι η δίκαιη αγανάκτηση του κόσμου για τη διαρκή υποβάθμιση του βιοτικού κι εργασιακού του επίπεδου έφεραν και μια σοβαρή ανατροπή στο σωματείο, όταν στις εκλογές της 7 Μάη ανατράπηκε η προηγούμενη πλειοψηφία και η ΓΕΝΟΒΑ πέτυχε ουσιαστικά διπλασιασμό σε ψήφους και έδρες στο Δ.Σ, αλλαγή που πιστεύουμε είναι υποθήκη για όλους τους εργαζόμενους στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ που αξιώνουν μια πιο δυναμική κι ακηδεμόνευτη απ’ την εργοδοσία πορεία.

Με βάση λοιπόν όσα έχουν προηγηθεί και ιδιαίτερα τη δραματική υποβάθμιση του βιοτικού και εργασιακού μας επιπέδου, ιδιαίτερα τα τελευταία 2 χρόνια και εκτιμώντας ότι η διοίκηση του ομίλου δεν μπορεί πλέον να επικαλεστεί το επιχείρημα των ζημιών αφού με τα δικά της στοιχεία ο όμιλος, παρά την γενικότερη κρίση, δείχνει σαφή σημάδια ανάκαμψης στην κερδοφορία και τη χρηματιστηριακή του αποτίμηση, προτείνουμε να διεκδικήσουμε τα παρακάτω αιτήματα:

· Η μισθολογική πρόταση της ΓΕΝΟΒΑ βγαίνει από συζητήσεις με συναδέλφους αλλά και τα πραγματικά δεδομένα που συσσωρεύει η κρίση είναι γενική αύξηση 170 ευρώ για όλους (μικτά). Το ποσό των 170ευρώ αντιστοιχεί στην εισοδηματική απώλεια για 2 χρόνια, ενώ μέχρι πρόσφατα ο τιμάριθμος έτρεχε με φρενήρεις ρυθμούς κι ακόμη σήμερα είναι εξουθενωτικός, π.χ. για όσους ανατρέφουν παιδιά, με σχολεία, παραπαιδεία, υγεία κλπ. Δεν δεχόμαστε τη λογική των αξιολογήσεων ή άλλων μηχανισμών, π.χ. δήθεν μέσων όρων αυξήσεων που στην πράξη φαλκιδεύονται σε βάρος μας και είναι πλασματικοί.

Η ΑΚΕ στη συνεδρίαση του Δ.Σ. στις 10/6 πρότεινε εξαιρετικά χαμηλές αυξήσεις(6% για όλους με minimum τα 60 ευρώ και maximum τα 150 ευρώ), ιδιαίτερα για τους χαμηλόμισθους, με μια νοοτροπία εργοδότη/μετόχου, ουσιαστικά συμβολικού χαρακτήρα. Η ΑΕΕ πάλι απλά αναπαρήγαγε τη γνωστή πρόταση για 1400 ευρώ ελάχιστο μισθό που βάζει τα τελευταία χρόνια, αυτή τη φορά με τη μορφή κλαδικής σύμβασης που προτείνει το ΣΕΤΗΠ, χωρίς όμως επεξεργασία, αποδοχή και συντονισμό από τα μαζικά σωματεία του κλάδου. Η επιδίωξη για ουσιαστική αναβάθμιση της αμοιβής με βάση κριτήρια πραγματικού κόστους ζωής δικαιολογεί ασφαλώς 1400 ευρώ και πολύ παραπάνω, αλλά εκτιμούμε ότι δεν μπορεί να συσπειρώσει τον κόσμο σε μια ρεαλιστική, άμεση και σθεναρή διεκδίκηση στα πλαίσια του επιχειρησιακού σωματείου. Ασφαλώς προοπτικά μπαίνει το θέμα διαμόρφωσης και διεκδίκησης αναβαθμισμένων κλαδικών συλλογικών συμβάσεων σε συντονισμό με άλλα επιχειρησιακά ή και κλαδικά σωματεία. Το επιχείρημα πάλι της ΑΚΕ ότι η όποια αύξηση δεν πρέπει να είναι ενιαία σε ευρώ αλλά ποσοστιαία, κατά την ομολογία της άλλωστε ταιριάζει στα κριτήρια του εργοδότη και σίγουρα δεν απαντάει στο γεγονός ότι οι εξελίξεις κάνουν επιτακτικό να δοθεί γενικά ένα αξιοπρεπές ποσό για να καλύψουμε οικογενειακές δαπάνες που είναι σε όλους ανελαστικές.

· Εμείς διεκδικούμε μια ενιαία απόλυτη ελάχιστη αύξηση για όλους σύμφωνα με στοιχειώδη εκτίμηση της απώλειας, ιδιαίτερα για τους χαμηλόμισθους. Είμαστε ανοιχτοί σε μια κοινά υποστηριζόμενη πρόταση από όλο το Δ.Σ. που θα έμπαινε στη Γ.Σ, βάλαμε το θέμα στη τελευταία συνεδρίαση του Δ.Σ. στις 10/6 μετά τις αρχικές προτάσεις όλων των παρατάξεων, όπου προτείναμε σε όλους να κατέβουμε στη Γ.Σ. με ενιαία πρόταση για ελάχιστη γενική αύξηση τα 150 ευρώ, αλλά δεν έγινε δεκτή. Θα την επαναφέρουμε στη Γ.Σ. σαν ενωτική πρόταση που δυναμώνει το μέτωπο απέναντι στον εργοδότη με την προϋπόθεση ότι θα συμφωνήσουν και οι άλλες παρατάξεις.

· Αυτονόητη πρέπει να είναι η απόλυτη αντίθεση σε όποια απόπειρα για τυχόν απολύσεις, μείωση ωραρίου και μισθών ή άλλη εργασιακή και βιοτική υποβάθμιση τυχόν θα επιχειρούνταν: η αντίδρασή μας θα πρέπει να είναι άμεση κι ακόμη πιο αποφασιστική από την απεργιακή κινητοποίηση - ορόσημο στις 20 Νοέμβρη 2008.

· Παραμένει το αίτημα για τις υπερωρίες, να αμείβονται σύμφωνα με το νόμο, πράγμα που κατάφορα καταστρατηγείται στον όμιλο.

· Να υπογραφεί επιχειρησιακή σύμβαση μεταξύ σωματείου και διοίκησης που θα κατοχυρώνει τις αυξήσεις και τις σημερινές παροχές απέναντι σε οποιαδήποτε πιθανή ιδιοκτησιακή αλλαγή στο μέλλον.

· Ζητάμε τέλος σημαντική αναπροσαρμογή στο επίδομα βρεφονηπιακού σταθμού τουλάχιστον 25% γιατί έχει υπάρξει πολύ μεγάλη επιβάρυνση τα τελευταία 2 χρόνια.

Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να στηρίξουν αυτά ή και τυχόν άλλα αιτήματα που θα βάλουν στη Γ.Σ. και να είναι έτοιμοι να τα διεκδικήσουν και με αγωνιστικές κινητοποιήσεις, πάντα σε αλληλεγγύη με τους άλλους εργαζόμενους που αγωνίζονται να ανατρέψουν τις επιπτώσεις και τα βάρη της κρίσης που προσπαθούν να τους επιβάλουν Ε.Ε., κυβέρνηση κι εργοδοσία - σε αγαστή σύμπνοια. Με ενότητα κι αγώνα, είναι οι εργαζόμενοι που θα νικήσουν.

Όλοι στη Γ.Σ. στις 25/6 στις 11.30 π.μ. στο εστιατόριο του Α5.