Ανακοίνωση - "ΓΕΝΟΒΑ" 3/12/2009

Συνάδελφοι, /σες,

H Πρωτοβουλία Γένοβα στην Ιντρακόμ χαιρετίζει όλους τους συναδέλφους, που από την επομένη της απάντησης της διοίκησης η οποία απέρριψε όλα τα αιτήματά μας για το 2009, μέχρι τη Γενική Συνέλευση στις 19/11 και τη στάση εργασίας στις 26/11, από κοινού παλέψαμε για να οργανώσουμε τη συλλογική μας δράση για να διεκδικήσουμε τα αιτήματά μας, κύρια για ουσιαστικές αυξήσεις και διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Δεν καταφέραμε να πάρουμε απόφαση να κλιμακώσουμε τις κινητοποιήσεις μας με απεργίες, αλλά η συμμετοχή πάρα πολλών συναδέλφων στις μαζικές διαδικασίες του σωματείου (συγκεντρώσεις σε Α, Γ, Πάτρα, Θεσσαλονίκη, προσέλευση 350 συναδέλφων στο ξεκίνημα της Γ.Σ. στις 19/11, περιοδείες και συζητήσεις, στάση στις 26/11 με πλούσια συζήτηση στην Παιανία και μεγάλη συμμετοχή στη Πάτρα) δείχνουν τη δυναμική που υπάρχει στο χώρο μας.

Πάρα πολλοί συνάδελφοι, διατηρώντας την αγωνία για την πορεία της εταιρείας μέσα στην κρίση, συζητούσαν πολύ σοβαρά την επιλογή να ακολουθήσουν τη μοναδική κατά τη γνώμη μας διέξοδο που υπάρχει σ’ αυτές τις συνθήκες: ενωτικά και αγωνιστικά να απαντήσουμε ότι αυτοί που έχουν το πάνω χέρι στην εταιρεία, αυτοί που έχουν την ευθύνη, αλλά και τη δυνατότητα, αφού όχι μόνο στο παρελθόν αλλά και τώρα συνεχίζουν να κερδίζουν από σημαντικά κομμάτια της ΗΟLDINGS, αυτοί να χρεωθούν την κρίση και για τα κομμάτια που δεν είναι κερδοφόρα. Η πρόταση για 2 24ωρες απεργίες που εμείς αρχικά προτείναμε και υιοθετήθηκε από το Δ.Σ., άνοιγε τη δυνατότητα να αντιστρέψουμε τους όρους και να γυρίσουμε την πίεση πίσω στους μετόχους. Να δοκιμαστεί η δικιά τους αντοχή εν μέσω επαναλαμβανόμενων 24ωρων απεργιών, προπαρασκευή και πραγματοποίηση νέων Γ.Σ. στην κατεύθυνση της παραπέρα κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων. Χρειάζεται μια ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα γιατί σ’ αυτή την προσπάθεια κάναμε μόνο το μισό βήμα.

Εμείς σαν Γένοβα πασχίσαμε συνεχώς και αταλάντευτα να σπρώξουμε στην κατεύθυνση της πραγματοποίησης των 2 24ωρων απεργιών σαν πρώτη δυναμική αντίδραση, κινητοποιώντας όσο μπορούμε περισσότερους συναδέλφους μέσα από περιοδείες, ανακοινώσεις, ξεκάθαρα επιχειρήματα σε συζητήσεις αλλά και στις δημόσιες συγκεντρώσεις του Δ.Σ. Δυστυχώς οι υπόλοιπες παρατάξεις (ΑΚΕ-ΑΕΕ) δεν ακολούθησαν σθεναρά αυτή τη γραμμή και στις κρίσιμες καμπές αυτής της μάχης αυτό βάρυνε αρνητικά και τελικά μπλόκαρε τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουμε Γ.Σ. και να πάρουμε αγωνιστικές αποφάσεις.

Η τακτική της ΑΚΕ χαρακτηρίστηκε αυτή τη φορά όχι από την ανοιχτή άρνηση, αλλά από την απροθυμία να πάρει πρωτοβουλίες που να σπρώχνουν προς τις απεργίες, ιδιαίτερα στην πορεία προς τη Γ.Σ. Αρνήθηκε να κάνουμε περιοδείες στους χώρους σαν Δ.Σ., στις περισσότερες δημόσιες συγκεντρώσεις από τη μια υιοθετούσε την πρόταση για 2 24ωρες, αλλά την ίδια στιγμή συντηρούσε μια ηττοπαθή στάση είτε αμφισβητώντας τη δυνατότητα να γίνει Γ.Σ. ή να προκηρυχθεί απεργία ή να έχει επιτυχία η απεργία στη συμμετοχή των εργαζόμενων ή στην απόκριση της διοίκησης. Ακόμη αμφισβητούσαν την επιτυχία της περσινής απεργίας, ανάγοντας σε πρωτεύον θέμα τον εκβιασμό αρκετών συναδέλφων από τη διοίκηση να υπογράψουν άδειες εκ των υστέρων και υποτιμώντας το γεγονός ότι τη μέρα αυτή δεν λειτούργησαν οι εταιρίες του ομίλου και πάνω από 60% έδωσαν το μεροκάματό τους γι’ αυτό.

Η τακτική της ΑΕΕ χαρακτηρίστηκε από μία συνεχή ταλάντευση σε σχέση με την υιοθέτηση της πρότασης του Δ.Σ για τις 2 24ωρες απεργίες για τη διεκδίκηση των αιτημάτων που η Γ.Σ. του Ιούλη είχε αποφασίσει. Δεν έβαλε άλλη πρόταση, αλλά δεν πρόβαλε ούτε την πρόταση του Δ.Σ (π.χ. και στις 2 ανακοινώσεις της πριν τη Γ.Σ. στις 19/11 δεν υπάρχουν οι 2 24ωρες απεργίες). Διαρκώς κινούνταν αποστασιοποιούμενη από τα αιτήματα που ψήφισε η Γ.Σ. του Ιούλη επαναφέροντας στην ατζέντα τα αιτήματα του ΠΑΜΕ-ΣΕΤΗΠ. Μιλούσε για κινητοποιήσεις γενικά και αμφισβητούσε στις δημόσιες συγκεντρώσεις αν αξίζει να γίνουν απεργιακές κινητοποιήσεις με «χλιαρά» αιτήματα όπως θεωρούσε αυτά της Γ.Σ. του Ιούλη, λες και η κάθετη άρνηση της διοίκησης δεν υπογράμμιζε ότι ο αγώνας μας είναι ταξικός. Αυτή η στάση δε βοηθούσε στη συσπείρωση των συναδέλφων προκειμένου να φτάσουμε σε συγκροτημένη λήψη απόφασης και αγωνιστική δράση για τις διεκδικήσεις μας. Συνολικά η τακτική της ΑΕΕ με την αδιαπραγμάτευτη “σκληρή” γραμμή της, κρύβει μια ηττοπάθεια, ότι ο κόσμος εδώ και τώρα δεν τραβάει, ότι τίποτα δεν αλλάζει. Η ΑΕΕ είναι βέβαια συνεπής στη γραμμή που αρνήθηκε να σχηματίσει αγωνιστικό-αριστερό προεδρείο με τη ΓΕΝΟΒΑ μετά τις εκλογές στις 7 Μάη, που αφαίρεσαν την απόλυτη πλειοψηφία από την ΑΚΕ.

Αυτή η αρνητική, όπως εξελίχτηκε στην πράξη, στάση της ΑΚΕ και η έλλειψη εμπιστοσύνης της ΑΕΕ στη δυναμική των εργαζόμενων, οδήγησε και τις δύο παρατάξεις να μην υποστηρίζουν σθεναρά την πρόταση για απεργίες κατά την προπαρασκευή της Γ.Σ. και στο πιο κρίσιμο σημείο, στο ξεκίνημα της Γ.Σ. στις 19/11, να συμπράξουν βάζοντας μπροστά το καταστατικό για να διαλύσουν τη Γ.Σ. που είχε ήδη περίπου 350 άτομα και ερχόντουσαν περισσότεροι. Εκτιμάμε ότι αν ξεκινούσε η Γ.Σ., θα έφτανε στην κάλπη με πολύ περισσότερους από τους 415 που ήταν απαραίτητο να συμμετάσχουν στη ψηφοφορία. Έτσι κι’ αλλιώς το αποτέλεσμα θα επικυρωνόταν στην κάλπη και θα έκλεινε με αδιαμφισβήτητο τρόπο και τις ενστάσεις για την απαρτία. Αυτή είναι η μόνη δημοκρατική πρακτική γιατί οδηγεί τη Γ.Σ. να πάρει την ευθύνη για απόφαση που σε κάθε περίπτωση επικυρώνεται από την κάλπη. Αυτή την τακτική ακολουθήσαμε και στις παλιότερες Γ.Σ. (π.χ. 2 φορές πέρσι, για τα λεωφορεία που τελικά δεν πήρε καθόλου απόφαση και για τις απολύσεις που τελικά πήρε απόφαση θετική για απεργία στις 20/11/08).

Στη Γ.Σ. στις 19/11 είχαμε τη μεγάλη ευκαιρία να προχωρήσουμε σθεναρά και αγωνιστικά για τη διεκδίκηση των αιτημάτων μας, αλλά οι άλλες παρατάξεις έμειναν πίσω την πιο κρίσιμη στιγμή, με αποτέλεσμα η ευκαιρία να χαθεί παρά τη δική μας σθεναρή αντίδραση.

Στα Δ.Σ. που ακολούθησαν, η ΓΕΝΟΒΑ πάλεψε σθεναρά για να μπορέσει να γίνει επαναληπτική Γ.Σ. σε χρόνο ωραρίου, ζητώντας το από τη διοίκηση, μια που ακυρώθηκε η ΓΣ στις 19/11 και δεν χρησιμοποιήθηκε ο χρόνος που είχε διατεθεί. Υπήρξε κάθετη άρνηση από ΑΚΕ και ΑΕΕ, που επέμειναν να γίνει στάση εργασίας κατά τη διάρκεια της οποίας θα συγκληθεί Γ.Σ., χωρίς να εξαντληθούν πρώτα τα περιθώρια απέναντι στη διοίκηση να πάμε σε Γ.Σ. χωρίς στάση, αγνοώντας το κλίμα ηττοπάθειας που είχε καλλιεργηθεί στους συναδέλφους με τη διάλυση της Γ.Σ. στις 19/11 και αποδείχτηκε τελικά αξεπέραστο εμπόδιο για να γίνει επιτυχημένη στάση και νέα ΓΣ. Παρόλα αυτά, εμείς στηρίξαμε τη στάση στις 26/11 και παλέψαμε σθεναρά για την επιτυχία της, τονίζοντας ότι η δικαιολογημένη αγανάκτηση των συναδέλφων με την τροπή που είχαν πάρει τα πράγματα δεν πρέπει να μας παγιδεύσει να παίξουμε τελικά το παιχνίδι της εργοδοσίας. Η συμμετοχή των 150 περίπου συναδέλφων στη στάση στην Παιανία ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια και η διάθεση όλων να γίνει συζήτηση η οποία κράτησε πάνω από δύο ώρες και στην οποία συμμετείχαν συνάδελφοι από όλες τις εταιρείες, αλλά και η αυξημένη συμμετοχή κύρια στην Πάτρα όπου περίπου 70 συνάδελφοι έκαναν στάση, επιβεβαιώνει τη δυναμική που υπάρχει στο χώρο μας.

Για τη συνέχεια:

Για το 2009 οι αυξήσεις χάθηκαν, αλλά μπορούμε να πιάσουμε το νήμα των διεκδικήσεών μας πολύ γρήγορα, στο πρώτο τρίμηνο του 2010, διατηρώντας τα αιτήματά μας και παρακολουθώντας ενεργά τις εξελίξεις στις συλλογικές διαπραγματεύσεις για το 2010 που ξεκινάνε αυτή την περίοδο.

Άμεσα και σε πρώτο πλάνο μπαίνει για όλους μας το μέτωπο των απολύσεων. Σε καμία περίπτωση δε θα δεχτούμε ούτε μία απόλυση. Ακόμα και τα νέα οργανογράμματα όπως στην Telecom, που μαζεύουν τη βεντάλια λόγω κρίσης και αλλάζουν τη δομή προς την κατεύθυνση των καθετοποιημένων σε προϊόντα Γ. Διευθύνσεων, μπορεί να οδηγήσουν και σε απόπειρες περικοπών προσωπικού.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους με την ακόμα μεγαλύτερη συμμετοχή τους στις συλλογικές διαδικασίες του σωματείου και την ακόμα μεγαλύτερη συσπείρωσή τους γύρω από τη Γένοβα, να βάλουμε φραγμό όλοι ενωτικά, έχουμε τη δύναμη, αν επιχειρηθεί να γίνουν πράξη πολιτικές μείωσης προσωπικού. Σύντομα να πιάσουμε και το νήμα για τις αυξήσεις που έχουν μείνει για τρίτη χρονιά πίσω, ξεπερνώντας συλλογικά τα φρένα που ανέκοψαν προσωρινά τη δυναμική μας.

Ένα πρώτο αγωνιστικό βήμα που μπορούμε να οργανώσουμε υπογραμμίζοντας ότι δεν παραιτούμαστε από τα αιτήματά μας, αλλά συνδεόμαστε με τους υπόλοιπους εργαζόμενους και βάζουμε μπροστά και τα γενικότερα εργασιακά, ασφαλιστικά μας δικαιώματα, είναι η συμμετοχή μας στις εργατικές κινητοποιήσεις στις 17 Δεκέμβρη. Έχει βγει το ψήφισμα της απεργιακής συγκέντρωσης στην Παιανία που βάζει τις 17/12 σαν επόμενο βήμα, αλλά και στη συνεδρίαση του Δ.Σ. στις 1/12 υπάρχει δέσμευση ότι είτε με απεργία από τα δευτεροβάθμια είτε με δικιά μας στάση εργασίας και πούλμαν από το σωματείο, θα διαδηλώσουμε στην Αθήνα μαζί με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους.

Είμαστε σε μια μεγάλη περίοδο κρίσης, όπου οι καπιταλιστές δεν μπορούν να ρυθμίσουν το σύστημά τους και συνεχώς ζητάνε τα ρέστα από τους εργαζόμενους σπέρνοντας τη βαρβαρότητα. Με κανένα τρόπο δεν πρέπει να κλειστούμε στο δικό μας μαγαζί, αλλά ακόμα περισσότερο αυτή την περίοδο πρέπει να ενωθούμε με τους άλλους εργαζόμενους. Δε θα τσιμπήσουμε σε διαιρετικές, ρατσιστικές απόψεις, ούτε θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια και θα οδηγηθούμε στην απελπισία. Ακόμα και μέσα στη μαύρη δεκαετία του ’30, οι εργαζόμενοι κατακτήσανε αγωνιστικά πληρωμένη άδεια για πρώτη φορά στην ιστορία (Γαλλία το ’36), στην Ελλάδα πρωτολειτούργησε το ΙΚΑ κ.λ.π. Έχουμε μαζί με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, την αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα αλλά και όσους βλέπουν στα σοβαρά ότι το δίλημμα μπροστά μας είναι ο σοσιαλισμός ή η βαρβαρότητα, να δημιουργήσουμε ένα ολόκληρο κίνημα για να αποτρέψουμε καταστροφικές εξελίξεις και να χτίσουμε μια καλύτερη προοπτική.

Σαν Γένοβα Ιντρακόμ, στις 6 Δεκέμβρη θα διαδηλώσουμε στα Προπύλαια στις 13.30, για να θυμίσουμε ότι το κίνημα του Δεκέμβρη είναι εδώ και θα παλέψουμε για να οργανωθεί και να αποχτήσει ξεκάθαρους στόχους στο πλευρό της εργατικής τάξης. Υποστηρίζουμε όλες τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, των νοσοκομειακών, των εργαζόμενων στα stage, των εργαζόμενων στους δήμους, των λιμενεργατών κ.ά. που γίνονται αυτήν την περίοδο και ταυτιζόμαστε με όλους όσοι κινητοποιούνται για να σώσουν τον πλανήτη από ένα σύστημα που έχει θεό μονάχα το κέρδος, συμμετέχοντας στο συλλαλητήριο για το περιβάλλον στις 12/12 με αφορμή τη διεθνή διάσκεψη της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή.

ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ - ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΙ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ –

Η ΖΩΗ ΠΑΝΩ ΑΠ’ ΤΑ ΚΕΡΔΗ