ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ ΣΤΗΝ INTRACOM ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΣΤΗΝ ΙΝΜΑΙΝΤ

Οι εργαζόμενοι στην INMAINT απάντησαν συλλογικά και μαχητικά στην επίθεση της εργοδοσίας να φορτώσει στη δική τους πλάτη τη ζημιά της εταιρείας για το 2013  (πέρσι έγραψε κέρδη), λόγω μείωσης των φετινών τιμημάτων των συμβάσεων και τελικά του τζίρου (πιο αναλυτικά και στο blog μας στην ανακοίνωση στις 9/10 http://protovoulia-genova-intracom.blogspot.gr/).

Η εργοδοσία αντί να καλύψει από τα προηγούμενα κέρδη της τη ζημιά ή και να προχωρήσει σε μείωση του μεγάλου κόστους διοίκησης της ΙΝΜΑΙΝΤ περιορίζοντας προνόμια και αμοιβές της δικής της μεριάς , ανακοίνωσε 10 απολύσεις και νέες  βαριές επιπρόσθετες  μειώσεις (πέρα από το 15% πάνω από τα 1000 μικτά που είχε ήδη περάσει σε όλους τους εργαζόμενους της ΙΝΜΑΙΝΤ, με τελευταίους τον Ιούνιο τους ηλεκτρολόγους). Οι νέες επιπρόσθετες μειώσεις θα ήταν της τάξης του 15-25% από το πρώτο ευρώ,  κλιμακωτά για όλους τους εργαζόμενους που ήταν πάνω από τα 1000 ευρώ  μικτά. Ακόμη οι νέες συμβάσεις  δε θα  είχαν πρόβλεψη για  επαναφορά των μισθών μετά τη λήξη τους, κατά συνέπεια πρόκειται  για νέους μισθούς.

Οι εργαζόμενοι στην ΙΝΜΑΙΝΤ έδωσαν ένα δυνατό αγώνα επιδεικνύοντας μεγάλη ενότητα και αποφασιστικότητα, αντιπαλεύοντας κυριολεκτικά ένα κλίμα τρομοκρατίας από τη διοίκηση, αλλά και μια πρακτική πισωγυρίσματος, κινδυνολογίας και συμβιβασμού σε βάρος των εργαζομένων από την  ΑΚΕ, που ελέγχει οριακά την πλειοψηφία του Δ.Σ.

Για μια βδομάδα οι εργαζόμενοι στην ΙΝΜΑΙΝΤ παρέλυσαν την εταιρεία με 2 στάσεις εργασίας κατά τη διάρκεια των οποίων πραγματοποιήθηκαν 2 Γ.Σ. όπου  αποφασίστηκαν αντίστοιχα 24ωρη και 48ωρη  απεργία και υλοποιήθηκαν με πολύ μεγάλη επιτυχία, ξεπερνώντας και τις δυσκολίες του κατακερματισμού των συναδέλφων σε διαφορετικά έργα έξω από τον όμιλο, αλλά και στις διαφορετικές εταιρείες του ομίλου. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν άλλες 3 Γ.Σ. σε βραδινές ώρες πάντα με μεγάλη συμμετοχή των εργαζομένων.

Από τη μεριά μας σα ΓΈΝΟΒΑ πρωτοστατήσαμε για το ξεκίνημα του αγώνα με 24ωρη απεργία, για την οργάνωση της απεργίας και την κλιμάκωσή της, χωρίς ταλαντεύσεις, με νέα 48ωρη απεργία αλλά και για παραπέρα συνέχιση της κινητοποίησης, προκειμένου να μην περάσουν ούτε οι απολύσεις, αλλά ούτε  οι νέες μειώσεις, επενδύοντας στη δύναμη και τη νίκη της απεργιακής κινητοποίησης.

Η εργοδοσία επιχείρησε  να δημιουργήσει ένα κλίμα τρομοκρατίας με πιέσεις των στελεχών της διοίκησης της ΙΝΜΑΙΝΤ προς τους εργαζόμενους να σταματήσουν την απεργία και να πάνε στα έργα, με απειλές από το διευθύνοντα σύμβουλο της ΙΝΤΡΑΚΑΤ για ρευστοποίηση και σπάσιμο της ΙΝΜΑΙΝΤ  που θα φέρει περισσότερες  απολύσεις στην περίπτωση που δεν γίνει αποδεκτή η πρόταση της διοίκησης, με τρομοκρατικές δικαστικές αγωγές και πρωτοφανείς  δικαστικές αποφάσεις για παράνομη απεργία επειδή το Δ.Σ. δεν τήρησε το 4ημερο προειδοποίησης της απεργίας -εξομοιώνοντας την ΙΝΜΑΙΝΤ με ΔΕΚΟ - παρά το αναμφισβήτητο γεγονός ότι τα νοσοκομεία για τα οποία μπήκε το θέμα έχουν μόνιμο προσωπικό και μόνο επικουρικά εργάζονται οι συνάδελφοί μας σε αυτά, ενώ είχε διατεθεί και το καθορισμένο από την εταιρία προσωπικό ασφαλείας - standby.

Επίσης κλιμακώνοντας η εργοδοσία την πίεση συνολικά προς το σωματείο επιδιώκει (με έφεσή της στην απόφαση που δικάστηκε στις 21/10- μαζί με τη δική μας έφεση για το τετραήμερο), να μην μπορεί η Γ.Σ. των εργαζομένων  σε μια επιχείρηση να βγάλει απόφαση απεργίας για την επιχείρηση, αλλά να απαιτείται Γ.Σ. όλων των μελών του ομίλου! Επιχειρεί προφανώς η εργοδοσία να αποδυναμώσει το σωματείο, που έχει σημαντικές  δράσεις και στο παρελθόν τοπικά, με πιο χαρακτηριστική την απεργία πέρσι στη Defense. Παρενθετικά αναφέρουμε ότι ο νόμος μας έδινε τη δυνατότητα σαν πανελλαδικό σωματείο να αποφασίζουμε τοπικά για απεργία με απόφαση μόνο του Δ.Σ. Εμείς για λόγους ουσιαστικής αντιπροσώπευσης διατηρήσαμε αυτή τη δυνατότητα, μέσω του καταστατικού μας, μόνο για τις στάσεις εργασίας. Ενώ για την απεργία προβλέψαμε να παίρνεται απόφαση κατόπιν Γ.Σ. των εργαζομένων τοπικά ή σε συγκεκριμένη επιχείρηση, αυτοπεριορίζοντας  ουσιαστικά τη δυνατότητα που μας έδινε ο νόμος και όχι κάνοντας την οποιαδήποτε κατάχρηση (η απόφαση του δικαστηρίου και για τις δύο εφέσεις θα βγει στο τέλος της βδομάδας).

Πέρα από την τρομοκρατία της εργοδοσίας, φρένο στην κλιμάκωση της απεργίας ήταν η στάση της ΑΚΕ. Δεν έκανε τίποτα για την οργάνωση της απεργίας και ενώ η πρόταση για 24ωρη κατέβηκε ομόφωνα από το Δ.Σ στην πρώτη Γ.Σ. στις 4/10, η ΑΚΕ ζήτησε στην απεργιακή συγκέντρωση μέσα στην απεργία (7/10) αναστολή της παραπέρα κινητοποίησης από την επομένη σε μια λογική κατευνασμού από τη μεριά των εργαζομένων, χωρίς να έχουμε καμία υποχώρηση από τη μεριά της εταιρείας (παρά μόνο μια αόριστη πρόσκληση να συζητήσουμε μετά από τρεις μέρες που ο διευθύνων θα επιστρέψει από ταξίδι και μόνο αν έχουμε ήδη αναστείλει τις κινητοποιήσεις). Σα ΓΕΝΟΒΑ απορρίψαμε αμέσως αυτή την τακτική διότι καταφανώς ευνοούσε την προσπάθεια της εργοδοσίας να κάνει κοιλιά η κινητοποίηση στο ξεκίνημά της και προτείναμε αταλάντευτα να προχωρήσουμε άμεσα σε κλιμάκωση με νέα 48ωρη απεργία και η οποιαδήποτε διαπραγμάτευση να γίνει κατά τη διάρκεια της απεργιακής κινητοποίησης. Αυτή την πρόταση κατεβάσαμε στη Γ.Σ. σε στάση εργασίας στις 8/10 μαζί τελικά και με την ΑΕΕ που συμφώνησε. Η πρόταση υπερψηφίστηκε και η απεργία κλιμακώθηκε αποφασιστικά.

Η ΑΚΕ στη συνέχεια, κατά τη Γ.Σ.  το απόγευμα στις 17/10, αφού έφθασε να υιοθετήσει  πλήρως την κινδυνολογία της εργοδοσίας, αποδέχτηκε  στο όνομα του «ρεαλισμού» ένα  νεώτερο αντεργατικό πακέτο (που δεν είχε απολύσεις, αλλά επέβαλε νέους μισθούς με μικρότερες μεν αλλά σημαντικές νέες  μειώσεις από το 1^ο ευρώ της τάξης του 10% για όλους όσοι ήταν από 1100-1800 μικτά και 20-25% για όσους ήταν παραπάνω -χωρίς επιστροφή στους προηγούμενους μισθούς-) και πρότεινε  το σταμάτημα της κινητοποίησης.

Σα ΓΕΝΟΒΑ κατεβάσαμε πρόταση στη Γ.Σ στις 17/10 για συνέχιση της απεργιακής κινητοποίησης  με νέα τριήμερη απεργία, από κοινού με την ΑΕΕ,  για να μην περάσουν ούτε οι μειώσεις, αλλά οριακά η Γ.Σ. καταψήφισε την πρότασή μας.

Η αντίληψη και η πρακτική της ΑΚΕ να μη θέλει ή να μην οργανώνει την απεργία, σε συνέχεια όλης της λογικής της να αναπαράγει  την κινδυνολογία της διοίκησης, δεν οδηγεί παρά στην αφοπλισμό και την παράδοση όλων των δικαιωμάτων μας στο κουστούμι που μας ετοιμάζει κάθε φορά η εργοδοσία.

Και στην ΙΝΜΑΙΝΤ είναι γεγονός ότι η διοίκηση ξαναμπήκε σε διάλογο επειδή ξεκίνησε και κλιμακώθηκε η απεργία  και απειλήθηκε και  για παραπέρα κλιμάκωσή της. Ακόμη κι η σχετική υποχώρηση της διοίκησης με μια λιγότερο κακή αντιπρόταση ήταν αποτέλεσμα της πίεσης της απεργίας, της δύναμης των συναδέλφων της ΙΝΜΑΙΝΤ σταματώντας τη λειτουργία της επιχείρησης να βάζουν όρους και από τη δική τους μεριά, βάζοντας παρακαταθήκη και για τη συνέχεια για ακόμη πιο δυνατούς αγώνες ακριβώς γιατί τώρα έχουν συσπειρωθεί ακόμη περισσότερο, έχουν πυκνώσει τους αγωνιστικούς τους δεσμούς.

Έχουμε κοινούς αγώνες μπροστά μας για να κατακτήσουμε τα δικαιώματα που σταδιακά επιχειρεί η εργοδοσία μέσα κι έξω από τον όμιλο να μας στερήσει στο βωμό της διατήρησης των δικών τους προνομίων και της ανάκτησης της κερδοφορίας, με πρώτο γερό σταθμό την Πανεργατική στις 6 Νοέμβρη. Πολύ σύντομα με τη λήξη των συμβάσεων για το 2013 θα πρέπει και σε επίπεδο ομίλου να επιλέξουμε το δρόμο του αγώνα, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την αντεργατική πολιτική της μείωσης του εργατικού κόστους που ακολουθεί η εργοδοσία , ιδιαίτερα τα τρία τελευταία χρόνια με τη μορφή των μειώσεων των μισθών ή των απολύσεων.

Σχολιάζοντας την τελευταία διαλυτική ανακοίνωση της ΑΕΕ για τον αγώνα στην ΙΝΜΑΙΝΤ:

Δεν προσφέρουμε καλές υπηρεσίες στην ανάπτυξη των αγώνων όταν λειτουργούμε διαλυτικά, όπως η ΑΕΕ επιχείρησε  κύρια με την τελευταία ανακοίνωσή της για το θέμα της ΙΝΜΑΙΝΤ, αλλά και με τις δύο προηγούμενες, εξαπολύοντας απαράδεκτους και ανυπόστατους χαρακτηρισμούς για τη ΓΕΝΟΒΑ, επιμελώς παραλείποντας τα πραγματικά γεγονότα- ακόμη και για το τι προτείναμε στις Γ.Σ.,  επιχειρώντας να  δημιουργήσει θολά σημεία, προσαρμόζοντας την πραγματικότητα στα μέτρα της (είναι χαρακτηριστικό το πώς τελειώνει η τελευταία ανακοίνωση της ΑΕΕ όπου καλεί τους συναδέλφους να συμμετάσχουν στην Πανεργατική στις 6 Νοέμβρη στα ταξικά σωματεία …των ηλεκτρολόγων και του …ΣΕΤΗΠ) κι όχι  με το επιχειρησιακό σωματείο με το οποίο δίνουν κάθε φορά τις απεργιακές μάχες με μαζικούς όρους.

Όλοι οι συνάδελφοι της ΙΝΜΑΙΝΤ ξέρουν ότι η ΓΕΝΟΒΑ, με μπροστάρη τον εκπρόσωπο στο Δ.Σ. της παράταξής μας που προέρχεται από την ΙΝΜΑΙΝΤ, πρωτοστατήσαμε για να οργανωθούν και να στηριχτούν με όλους τους τρόπους οι απεργιακές κινητοποιήσεις αντιπαλεύοντας τις τρικλοποδιές της ΑΚΕ και μην αφήνοντας περιθώρια στις ταλαντεύσεις της ΑΕΕ. Στις 7/10 το μεσημέρι, μέσα στην πρώτη 24ωρη, όταν η ΑΚΕ στην απεργιακή συγκέντρωση πρότεινε αναστολή και η ΑΕΕ εναντιώθηκε μεν, αλλά δεν τοποθετούνταν συγκεκριμένα για τη συνέχεια - βγάζοντας ήδη από το πρωί και μια προβληματική ανακοίνωση ως προς την ανάγκη συσπείρωσης και εστίασης στον αγώνα- , προτείναμε σα ΓΕΝΟΒΑ αταλάντευτα την κλιμάκωση με 48ωρη -στην πιο αποφασιστική ίσως καμπή μαζί με τη Γ.Σ. στις 17/10- περιμένοντας μέχρι την επομένη στη Γ.Σ. και την ΑΕΕ να πάρει τελικά την ίδια θέση.

Η διαλυτική τακτική της ΑΕΕ είναι ένας εύκολος δρόμος, αλλά δε σε πάει μακριά. Χρειάζεται να βλέπεις τη δυναμική γύρω σου και να έχεις πραγματικά εμπιστοσύνη στη δύναμη των εργαζομένων και των αγώνων τους. Όχι να περιορίζεσαι σε συμβολικές κινήσεις και να καταγγέλλεις ακατάσχετα προς όλες τις κατευθύνσεις.

Το Σεπτέμβρη που μας πέρασε, την ίδια ώρα που οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ υποστήριζαν ότι στον κλάδο των καθηγητών «δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις» για τις πενθήμερες απεργίες και έδιναν μάχη μέσα στις Γ.Σ. του κλάδου για να μειώσουν την ορμή των κινητοποιήσεων, η ΑΕΕ  μας εγκαλούσε γιατί είπαμε ξεκάθαρα ότι για τις μειώσεις του 15% πάνω από τα 1000 ευρώ δεν μπορούμε να ξεσηκώσουμε όλη την ΙΝΜΑΙΝΤ ειδικά για τους ηλεκτρολόγους (των οποίων η κλαδική έληξε στο τέλος του Μάη), προχωρώντας σε  στάση , Γ.Σ. και πρόταση για 24ωρη σε όλη την ΙΝΜΑΙΝΤ, γιατί οι υπόλοιποι συνάδελφοι είχαν  ήδη υπογράψει. Έδωσαν τη μάχη να μη σπάσουν οι κλαδικές  στην αρχή του χρόνου μαζί με  όλο τον όμιλο και η μάχη για το 2013 δεν κερδήθηκε όπως όλοι ξέρουν.

Ούτε αλλάζει ο συσχετισμός δύναμης μέσα στην εταιρεία επειδή ένας εργοδοτικός φορέας υπέγραψε νέα σύμβαση για τους ηλεκτρολόγους, αλλά αυτή η σύμβαση δε δεσμεύει το δικό μας εργοδότη αφού καταργήθηκε ο θεσμός της επέκτασης.

Υιοθετήσαμε μεν, όπως προκαταβολικά είχαμε δεσμευτεί, το αίτημα των 9 ηλεκτρολόγων (σε σύνολο 25) στη δεύτερη συγκέντρωσή τους στον Ευαγγελισμό για αγωνιστικό μήνυμα στη διοίκηση μέσα από στάση εργασίας  των ηλεκτρολόγων, και πιέσαμε να περάσει από το Δ.Σ. παρά την αρχική άρνηση της ΑΚΕ. Παράλληλα τοποθετηθήκαμε ότι δεν έχουμε μαζικούς όρους για παραπέρα κλιμάκωση της κινητοποίησης μέσα στο Σεπτέμβρη, ειδικά για τους ηλεκτρολόγους. Ούτε ωφελεί η επιμονή σε συμβολικές ενέργειες που δημιουργούν όμως απομαζικοποίηση, διαίρεση και τελικά απογοήτευση. Συντεταγμένα  προχωράμε κινητοποιώντας τις μέγιστες δυνάμεις που μπορούμε να συσπειρώσουμε σε κάθε ζήτημα διασφαλίζοντας την εμπιστοσύνη , την αξιοπιστία και την ενότητα που έχουμε ανάγκη για τη συνέχεια. Το ζήτημα των ηλεκτρολόγων ήταν ξεκάθαρο ότι είχε πολύ καλύτερες προϋποθέσεις να παλευτεί παραπέρα στο τέλος του χρόνου , μαζί με τους υπόλοιπους εργαζομένους της ΙΝΜΑΙΝΤ,  αλλά και του ομίλου, όπου θα έμπαινε εκ των πραγμάτων για όλους, με τη λήξη των συμβάσεων, το ζήτημα της επαναφοράς των παλιών μισθών και των συλλογικών συμβάσεων (όλο το χρονικό και οι κρίσεις μας ειδικά για το θέμα των ηλεκτρολόγων είναι και στη ανακοίνωση στο blog μας στις 25/9 http://protovoulia-genova-intracom.blogspot.gr/). Στην πράξη βέβαια μπαίνοντας ο Οκτώβρης η διοίκηση άνοιξε το νέο σκληρό αντεργατικό μέτωπο για όλους τους εργαζόμενους της ΙΝΜΑΙΝΤ, όπου δημιουργήθηκαν συνθήκες μαζικής αντίδρασης οδηγώντας στις δυναμικές απεργιακές κινητοποιήσεις που αποτελούν παρακαταθήκη για τη συνέχεια στην επιχείρηση και στον όμιλο.

Χρειάζεται για να αναπτύξουμε τους αγώνες μας να αξιοποιήσουμε τα επιχειρησιακά σωματεία που λειτουργούν με μαζικούς όρους και όχι μπαίνοντας στη λογική του ΠΑΜΕ, να βγάζουμε απογοήτευση και να ομφαλοσκοπούμε, προβάλλοντας τα δικά μας σωματεία που τα θεωρούμε ταξικά αλλά στην πραγματικότητα είναι σωματεία-σφραγίδες, δεν μπορούν να κινητοποιήσουν κανένα άνθρωπο πέρα από τον εαυτό μας.

Με τους πραγματικούς σημερινούς εργαζόμενους θα ανατρέψουμε τη λαίλαπα που μας έχουν φέρει. Χρειάζεται εμπιστοσύνη στη δυναμική του κόσμου (μας το υπογραμμίζουν οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ που με τον πρωτοποριακό αγώνα τους  εδώ και 4,5 μήνες βγάζουν πρόγραμμα με εργατικό έλεγχο, παρά τον πόλεμο της κυβέρνησης)  Χρειάζεται εμπιστοσύνη στη δύναμη των απεργιών και όχι πολιτική συγκράτησης των αγώνων και ομφαλοσκόπησης. Επιβάλλεται να προτείνουμε συνεχώς το πρώτο βήμα για κοινό αγώνα, αν θέλουμε να φτάσουμε σε πραγματική ρήξη με τους ψευτορεαλισμούς των συμβιβασμένων ηγεσιών, αντί να στέλνουμε  ερεθιστικά και προσβλητικά για τους εργαζόμενους τελεσίγραφα

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 6 ΝΟΕΜΒΡΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΝΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΜΑΣ!