Την Παρασκευή 11/2/2011 το ΔΣ του Σωματείου συναντήθηκε με τον κ. Κλώνη (με παρουσία και του κ. Προύντζου) και συζήτησε τα αντεργατικά και σκληρά μέτρα της εταιρείας με απολύσεις και μειώσεις μισθών, μετά και τις 2 δυνατές 48ωρες απεργίες με τις οποιες ήδη αντέδρασαν οι εργαζόμενοι, ζητώντας να ανακληθούν όλα.
Ο κ. Κλώνης, πολύ ευγενής στον τρόπο που μιλάει και μονίμως αισιόδοξος αλλά χωρίς τεκμηρίωση, ισχυρίσθηκε ότι τα μέτρα ήταν αναγκαία και κατά το δυνατόν τα λιγότερο οδυνηρά για να επιβιώσει η εταιρεία σε ένα δυσμενές περιβάλλον για το 2011 και ιδιαίτερα με δυσκολίες στο δανεισμό λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα.
Δεν παρουσιάσθηκε σε κανένα σημείο διαλλακτικός, ούτε και εν μέρει π.χ. για κάποιους απολυμένους με κοινωνικά κριτήρια κλπ. ή για περικοπές σε άλλους τομείς λειτουργίας της εταιρίας, αναφέροντας πως γίνονται μειώσεις και στα διευθυντικά στελέχη. Κι αυτό παρά τις επανειλημμένες ερωτήσεις και επιχειρήματα που του παρουσιάσθηκαν.
Διευκρινήσθηκε ότι στο Telecom οι μειώσεις θα είναι 15% για το άνω των 1000 ευρώ μέρος του μισθού, με επεξήγηση του κ. Προύντζου ότι για υψηλόμισθους (άνω των 3 ή 4 χιλιάδων) και παραπάνω. Για το Defense λιγότερο, περίπου 12%, αντίστοιχα και για ΙΤ, με διακυμάνσεις ανά εταιρεία, αλλά στη HOL οι μειώσαεις θα είναι πολύ μικρές όπου γίνουν (για απλύσεις στη HOL θεωρούν ότι γίνονται με "αξιολογικά" κριτήρια (στην πραγματικότητα μπορεί να είναι εντατικοποίηση ή φθηνότερες προσλήψεις) .
Θεωρούν ότι οι εργαζόμενοι θα συναινέσουν "εθελοντικά" σε μειώσεις για το καλό της εταιρείας και τη προάσπιση των θέσεων εργασίας αλλά δεν δίνεται διαβεβαίωση ότι δεν θα υποστούν συνέπειες (δηλ. και απόλυση) όσοι τυχόν δεν υπογράψουν.
Θετική, συγκεκριμένη προοπτική για το μέλλον της εταιρείας δεν δίνεται αλλά μια αισιόδοξη εκτίμηση ότι τον επόμενο χρόνο μπορεί τα πράγματα να πάνε καλύτερα αν βελτιωθεί κι η γενική κατάσταση (κάτι που βέβαια επαφίεται στην επιτυχία των τροϊκανών-μνημονιακών-κυνβερνητικών μέτρων κι όχι στην καθημερινή εμπειρία ότι υπάρχει και βαθαίνει η ύφεση από αυτά τα ίδια τα μέτρα, κάτι που δείχνει και η διεθνής ανάλογη εμπειρία). Ούτε υπάρχουν συγκεκριμένα κίνητρα για να "βάλουν πλάτη" οι εργαζόμενοι παρά μόνο η αποφυγή των χειρότερων. Όταν του παρατηρήθηκε ότι η λογική συνδεση απολύσεων+μειώσεων αποτελεί εμφανή εκβιασμό για αποδοχή και των μειώσεων ουσιαστικά δεν μορούσε να το απορρίψει (μια και επι της ουσίας αυτό πρόκειται). Στην παρατήρηση ότι μετά και τις 2 48ωρες που ο κόσμος έδειξε ότι δεν παραδέχεται τη στάση και τις δικαιολογίες της επιχείρησης, αλλά ούτε και το ΔΣ μπορεί να πείσει για τις αγαθές προθέσεις μια που δεν δέχεται έστω μερική υπαναχώρηση ή ουσιαστική διαπραγμάτευση με κάποιες εναλλακτικές προτάσεις για να δώσει έμπρακτα το μήνυμα για συναίνεση και άρα σπρώχνει τον κόσμο στην υποταγή με τον φόβο, και την εκβιαστική απειλή της ανεργίας, κάτι που οξύνει το αίσθημα της αδικίας και της αγανάκτησης και δεν βοηθάει σε "συστράτευση", δεν δόθηκε κάποια συγκεκριμένη απάντηση, παρά ότι οι εργαζόμενοι θα συναινέσουν για το καλό της επιχείρησης και των ίδιων.
Η μείωση θα είναι "προσωρινή" για 1 χρόνο, αναδρομικά 1/1/2011-31/12/2011, ενώ επανέρχεται ο μισθός της 31/12/2010 και από 1/1/2012, εκτός αν καταστεί αναγκαίο να γίνει νέα ατομική σύμβαση.
Δεν σχολιάσθηκε/απαντήθηκε ουσιαστικά αλλά υπήρξε υπεκφυγή τι θα γίνει αν επιβληθούν πρόσθετα μέτρα από κυβέρνηση-τρόϊκα π.χ. που θα αφορούν περικοπές 13-14 μισθού στον ιδιωτικό τομέα, επιβολή ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων, αποδυνάμωση ή κατάργηση κλαδικών κλπ., ότι δηλ. δεν θα λειτουργήσουν σωρευτικά με την προσωρινή μείωση με ατομική σύμβαση αλλά θα ισχύσει ο προηγούμενος μισθός σαν βάση για μια τέτοια βλαπτική μεταβολή.
Συνολικά το αποτέλεσμα ήταν αρνητικό, κάτι που ήταν προβλέψιμο με βάση τη μέχρι τώρα μεθόδευση της εργοδοσίας - αλλά αυτό από την άλλη, δικαιώνει τον αγώνα μια που η εταιρεία δείχνει το στυγνό της πρόσωπο και την υποκρισία της, ιδιαίτερα σχετικά με τις απολύσεις (υποσχόμενη ότι "ολοκληρώθηκαν" με ελάχιστες ειδοποιημένες που εκκρεμούν για τις επόμενες μέρες). Στο πραγματικό επίπεδο, η συνάντηση με τον κ. Κλώνη με τα όποια αδιέξοδα, δείχνει πως θορυβήθηκε η εταιρεία από τις 2 48ωρες που δεν περίμενε, υπολογίζει πως θα κάμψει το ηθικό και τις αντοχές μας, αυτό όμως είναι κάτι που πρέπει εμείς να αποφασίσουμε και στηρίξουμε με νέες κινητοποιήσεις και με πολύ μαζικότερη συμμετοχή για να περάσουμε ξεκάθαρο το μήνυμα ότι δεν πάμε πουθενά με τον τρόπο που εννοεί η διοίκηση να φορτώσει στους εργαζόμενους τις όποιες δυσκολίες, λάθος αποφάσεις και χειρισμούς, οργανωτικά προβλήματα και κακοδιαχείριση, προνόμια και σπατάλες για τα στελέχη που δεν συμβαδίζουν με το πνεύμα λιτότητας που διακηρύσσουν. Εμείς όμως που παράγουμε όλο τον πλούτο για την εταιρία δεν είμαστε για πέταμα σαν σκουπίδια, έχουμε ζωτικές ανάγκες για μας και τις οικογένειές μας, δεν μπορούμε να χαρίσουμε το προϊόν του μόχθου μας.
Είναι ανάγκη όλοι οι εργαζόμενοι να βάλουν πλάτη όχι για να περάσουν τα άδικα και καταστροφικά για πολλούς μέτρα της εργοδοσίας αλλά για να στηρίξουν το δίκαιο αγώνα τους με νέες κινητοποιήσεις άμεσα για να μην περάσουν οι εκβιασμοί για τις ατομικές συμβάσεις.
ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ. Το ΔΣ θα πρέπει να διερευνήσει το σχετικό θέμα καλύτερα και να εξασφαλίσει ότι όλοι κατανοούν τι καλούνται να υπογράψουν και τι συνέπειες μπορεί να έχει άμεσα ή κι αργότερα.
Μετά τη συνάντηση με τον κ. Κλώνη, ακολούθησε συζήτηση στο ΔΣ όπου μετά από πολλές αντεγκλήσεις για το ρόλο των παρατάξεων στη λήψη των αποφάσεων και τη στήριξη του απεργιακού αγώνα, φάνηκε ανάγλυφα η συχνά ηττοπαθής και αποσυσπειρωτική στάση και κωλυσιεργία της ΑΚΕ αλλά και εκτέθηκε σαν απαράδεκτη και διαλυτική η παρέμβαση με ανακοίνωση της ΑΕΕ στις 11/2.
Η ΓΕΝΟΒΑ στις κρίσιμες συνθήκες παλεύει συσπειρωτικά ΚΑΙ αγωνιστικά κι όλοι οι συνάδελφοι το γνωρίζουν , ιδιαίτερα όσοι συμμετείχαν ενεργά στις τελευταίες ΓΣ, απεργίες και απεργιακές συγκεντρώσεις.
Παρά τα όποια παρελκυστικά εφευρήματα, μόρεσε να συμφωνηθεί να υπάρξει τάχιστα ενημέρωση και νέα ΓΣ με στάση την Τρίτη15/2 με πρόταση για νέα απεργιακή κινητοποίηση άμεσα. Η τελική πρόταση, παρά το γεγονός ότι τα μέλη του ΔΣ που ήταν παρόντα στην απεργιακή συγκέντρωση στο Α την Πέμπτη 10/2 συμφώνησαν σε νέα 48ωρη - δεν αποφασίσθηκε με διάφορες εκτιμήσεις αλλά οπωσδήποτε πρέπει να είναι άμεση για να είναι αποτελεσματική και να στηρίζει την άρνηση υπογραφής, η ΓΕΝΟΒΑ προτείνει 48ωρη Πέμπτη-Παρασκευή 117-18/2, λαμβάνοντας υπόψη μεσοπρόθεσμα και την κρίσιμη πανεργατική της 23/2. Η ΑΕΕ προτείνει 24ωρη μόνο την Πέμπτη 17/2 που αποκλιμακώνει την κινητοποίηση τη στιγμή που η εργοδοσία θέλει να ξεκινήσει τις ατομικές συμβάσεις για μειώσεις μισθών, η δε ΑΚΕ δεν παίρνει συγκεκριμένη θέση για απεργία και μάλιστα άμεσα. Την απόφαση για τι κινητοποίηση προκρίνουμε πρέπει να την παρουμε στη ΓΣ της Τρίτης 15/2 που θα γίενει με στάση εργασίας 9-12πμ. έξωα από το Α5 εστιατόριο. Όλοι να είμαστε εκεί για να πάρουμε απόφαση μαζικά κι όλοι να στηρίξουμε την απόφαση που πρέπει να είναι απεργιακή για να κλιμακώσουμε την πίεση που ασκήσαμε με τις 2 δυνατές 48ωρες..
Όλοι συμμετέχουμε μαζικά κι αποφασίζουμε δημοκρατικά στις διαδικασίες του σωματείου. Ένα συσπειρωμένο, αγωνιστικό, ταξικό, μαζικό σωματείο στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ είναι το μοναδικό μας όπλο απέναντι στην εργοδοσία και τις συνέπειες της κρίσης και θα πρέπει να το στηρίξουμε και να το δυναμώσουμε ακόμη περισσότερο. Οι 2 48ωρες είναι φοβερή δύναμη και για τώρα και για αργότερα και κλιμακώνοντας με μια δυνατή νέα 48ωρη κινητοποίηση αυτή την κρίσιμη βδομάδα αυξάνουμε ουσιαστικά τη δυνατότητα να έχουμε δικαίωση, περνώντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους, κατά πρώτο στην εργοδοσία, αλλά και τράπεζες, κυβερνώντες, πάνω απ' όλα όμως σε μας τους ίδιους και στους άλλους εργαζόμενους, ότι είμαστε ενωμένοι, αποφασισμένοι, δυνατοί, μπορούμε και θα νικήσουμε.
Ο αγώνας είναι δύσκολος και τραχύς. Να δίνουμε ο ένας στον άλλο κουράγιο και να πιστεύουμε στο δίκιο μας και στην ενότητα για να μπορέσουμε να κερδίσουμε, έστω και με μεγάλες ατομικές δυσκολίες, ξεπερνώντας τις όποιες συλλογικές μας αδυναμίες. Καταπολεμούμε με την πειθώ και το παράδειγμα όλων μας, ηττοπαθείς ή και διαλυτικές για το Σωματείο απόψεις και διαθέσεις που εξυπηρετούν αποκλειστικά την εργοδοσία στην προσπάθειά της να περάσει αντεργατικά μέτρα με μεγάλο ή και αβάσταχτο για πολλούς ατομικό, οικογενειακό και κοινωνικό κόστος.
Και κάτι ακόμη. Μάθαμε την παραίτηση Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, μια μεγάλη νίκη της πάλης απλών ανθρώπων σαν κι εμάς που με πίστη και αυταπάρνηση παλεύοντας γκρέμισαν έναν τύραννο που στήριζαν για δεκαετίες τα παγκόσμια ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Τϊποτε δεν κρίθηκε ακόμη, ίσως και για καιρό, ο ρόλος του στρατού είναι σκοτεινός και διφορούμενος, τα μεγάλα συμφέροντα μέσα κι έξω βυσσοδομούν σε βάρος των εργαζόμενων και νεολαίων στην Αίγυπτο και σ' όλο τον Αραβικό κόσμο, πρέπει να χτίσουν και να κατοχυρώσουν συλλογικά κι ενωμενα ένα καλύτερο αύριο. ΟΜΩΣ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΚΙ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΔΙΚΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΦΕΡΟΥΝ ΤΗ ΝΙΚΗ. Ένα μήνυμα ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ, ΧΑΡΜΟΣΥΝΟ, να το γευθούμε όλοι και να πάρουμε κουράγιο και γι ατους δικούς μας αγώνες απέναντι σε κυβέρνηση, τροϊκανούς και στην εργοδοσία που καραδοκούσε και προσπαθεί να εκμεταλλευθεί στο έπακρο όλες τις ¨ευκαιρίες" που της παρουσιάζονται προσφέρονται σε βάρος των εργαζομένων.
ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΓΙΑΤΙ ΤΗ ΧΤΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ. ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΟΡΘΙΑ ΓΙΑΤΙ ΕΔΩ ΑΚΟΥΜΠΑΝΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΜΑΣ, ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ. Δεν μπορούμε και δεν βγ'αζει πουθενά όμως να γινόμαστε θύματα και λίπασμα μιας ανάλγητης πολιτικής που πετάει συναδέλφους στην ανεργία, που πιέζει όλους προς τα κάτω, εκβιάζοντας τον καθένα σαν άτομο να υποκύψει αλλά και το σωματείο να μεταβληθεί από όργανο πάλης και υπεράσπισης των δίκιων μας σε απλό διεκπεραιωτή εργοδοτικών αποφάσεων. ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΤΟ ΕΝΑ ΟΥΤΕ ΤΟ ΑΛΛΟ.
Οι αδελφοί μας εργαζόμενοι κι η νεολαία στην Αίγυπτο, που πολλοί ήθελαν και στον τόπο μας ρατσιστικά να τους υποτιμούν, "ΜΑΣ ΕΒΑΛΑΝ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ" ανοίγοντας ένα, έστω δύσκολο, δρόμο για ένα καλύτερο αύριο. ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΑΞΙΖΟΥΜΕ, και για μας και για τα παιδιά μας, ξεκινώντας με το να στηρίξουμε και κλιμακώσουμε τις 2 τρανταχτές 48ωρες ΑΠΕΡΓΙΕΣ. Μπορούμε και θα βγούμε στο τέλος νικητές, πρέπει να το πιστεύψουμε και να ενωθούμε, φέρνοντας κοντά μας κι όσους ταλαντεύονται ή δείχνουν να παρασύρονται σπό τους εκβιασμούς της εργοδοσίας, μέσα σε ένα γενικότερο καλλιεργούμενο διαχεόμενο κλίμα.
Μπράβο για τη σωστή στάση σας που συσπείρωσε τον κόσμο. Δυστυχώς κάποιοι άλλοι δείχνουν ξεκάθαρα τον διαχρονικά "δοτό" ή κομματικό ρόλο τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι ίσως υπάρχει η δυνατότητα του σωματείου να πετάξει ένα μπούμερανγκ στη διοίκηση. Ζητείστε αντί των ατομικών συμβάσεων, επιχειρηματική σύμβαση με διαπραγμάτευση διοίκησης-σωματείου. Ο νόμος για τις ειδικές επιχειρηματικές συμβάσεις δεν αναφέρει ότι ντε και καλά γίνονται μόνον για μειώσεις κάτω των συλλογικών. Με την επιχειρηματική σύμβαση θα καταφέρετε τουλάχιστον να αποφευχθούν οι αυθαιρεσίες των ατομικών συμβάσεων, όπου κατά μονάδες οι εργαζόμενοι είναι εύκολοι στόχοι. Θα δράσει σαν firewall. Σίγουρα θα υπάρξουν μειώσεις αλλά ίσως κάπως γίνει μια διαπραγμάτευση και υπάρξει πιο επίσημη δέσμευση για σταμάτημα απολύσεων μέσα στο τρέχον έτος ή έστω για ένα εξάμηνο.
Από την άλλη αν η διοίκηση αρνηθεί την επιχειρησιακή τότε εκτίθεται από τη δημοσιοποίηση της άρνησης να χρησιμοποιήσει το "εργαλείο" της ελάχιστης κατοχύρωσης των εργαζομένων που ακόμα και η κα Κατσέλη αλλά και όλη η κυβέρνηση επαίρεται για το ότι κατάφεραν να το θεσμοθετήσουν.
Πολεμήστε τους με τα δικά τους όπλα.
Για τους εργαζόμενους η εταιρία που τους δίνει ψωμί είναι το δεύτερο σπίτι τους. Κανένας δεν θέλει να γίνει εργασιακό Κούγκι και Αρκάδι.Σωστά λέτε ότι οι εργαζόμενοι την πονούν. Αλλά όταν λείπει η παραμικρή συνεννόηση και υπάρχει μόνον η πειθώ της πίεσης υπό τη δαμόκλειο σπάθη της ανεργίας, τότε οι συνειδήσεις πυροδοτούνται. Θέλουμε να σώσουμε τις δουλειές και την εταιρία που ως πριν λίγο καιρό περηφανευόταν ότι το μεγαλύτερο ατού της ήταν οι εργαζόμενοί της. Ας μας δώσουν την ευκαιρία. Υπάρχει η αυταπάρνηση και έχει αποδειχτεί κατά καιρούς. Γιατί τη αμφισβητούν και τη μηδενίζουν με τέτοιους στυγνούς χειρισμούς;
Ευχαριστούμε για το σχόλιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιδέα για επιχειρησιακή έχει ενδιαφέρον, αλλά δεν συζητιόταν ήδη από την πρώτη συνάντηση με Προύντζο. Μπορεί να πιθανολογήσουμε ότι σύντομα θα την βρούμε και μπροστά μας όταν όπως φαίνεται πάνε να περάσουν νέα νομοφεσιά για να επιβληθούν υποχρεωτικά (περισσότερο κι από τώρα). Θα πρέπει τότε να δώσουμε νέα μάχη και να αξιοποιήσουμε την εμπειρία και παρακαταθήκη των 2 24ωρων. Ή αν επιβάλλουν γενικευση ατομικών με κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων κλπ. Πάντως οι ειδικές επιχειρησιακές του νόμου 3899 (Κατσέλη) είναι μαύρη μαυρίλα, διακαιολογούν ακόμη και μονομερή επιβολή (από τον εργοδότη) μέσω διαιτησίας ή και δικαστικά, απλά και λογω ...ανταγωνιστικότητας (έτσι γενικά) και συνθηκών αγοράς. Φυσικά και τα σωματεία δεν πάνε οικειοθελώς - κι η ΓΣΕΕ που το πήρε αρκετά "χαλαρά", μετά τη ΝΕΟΓΑΛ χρειάστηκε να "αγριέψει" κάπως κατά των επιχειρησιακών, εξού και η εμπλοκή με τροϊκανούςς επόπτες, απειλές κλπ. ¨ηδη έχουμε ενημέρωση από τον εργατολόγο μας σχετικά.
Από την άλλη, τουλάχιστον για Telecom, η μείωση τελικά έγινε με την αυστηρή φόρμουλα -15% για πάνω από 1000 μικτά, ακόμη κόψανε και 2 ευρώ μόνο... , αλλά αυτό είναι σαφώς καλύτερο από την αρχική εξαγγελία Προύντζου που έδινε αόριστα ποσοστά, μόνο μέσους όρους, ατομικά ο καθένας πάνω ή κάτω του μ.ο. χωρίς δυνατότητα ελέγχου και διασταύρωσης, στο έλεος του κάθε διευθυντή. Πιστεύουμε ότι η μεγάλη αντίδραση του κόσμου κι οι απεργίες έφερε αυτό - το σιωπηλό έστω αποτέλεσμα, η μείωση να είναι με ενιαίο τρόπο, μια μικρή κρυφή έστω, νίκη του σωματείου μας.
ΔΙΟΡΘΩΣΗ στο προηγούμενο σχόλιο: Προφανώς εννοούμε τις 2 48ωρες κι όχι 2 24ωρες.
ΑπάντησηΔιαγραφή