ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΑΣ ΟΙ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ

Μετά τη συνάντηση του ΔΣ με τον κ. Κλώνη, αντπρόεδρο στον όμιλο ΙΝΤΡΑΚΟΜ το απόγευμα της Παρασκευής 11/2 και μετά τις 2 δυνατές 48ωρες κινητοποιήσεις 1-2/2 και 9-10/2, η εταιρία προχώρησε τη Δευτέρα 14/2 από το πρωί μαζικά κι εκβιαστικά (με την έμμεση απειλή της απόλυσης, μια κι είχαν προηγηθεί 90 περίπου απολύσεις) κλήση για υπογραφή επι τόπου ατομικής σύμβασης με μείωση μισθού 15% για πάνω από 1000 μικτά (με κατώφλι την αμοιβή της συλλογικής σύμβασης που αφορά κάθε εργαζόμενο).

Μέσα σ' αυτό το κλίμα εκβιασμού με επαπειλούμενες απολύσεις, ένα μεγάλο μέρος των συναδέλφων προχώρησε σε υπογραφή ατομικής σύμβασης παρά την έκκληση από το ΔΣ για να μην υπογράψουν.

Η ΓΕΝΟΒΑ ενόψη και των ατομικών συμβάσεων που επαπειλούνταν πρότεινε και πάλεψε το συντομώτερο για δυνατή κινητοποίηση με ελάχιστο 48ωρη 17-18/2 κι απόφαση με ΓΣ σε στάση εργασίας στις 15/2. Δυστυχώς δεν βοήθησε η στάση των άλλων παρατάξεων στο ΔΣ από την Παρασκευή το βράδυ μετά τη συνάντηση με κ. Κλώνη αλλά και Δευτέρα πρωί, όπου η μεν ΑΚΕ είχε μια αναβλητική άποψη για νέες απεργίες (πρότεινε χλιαρά 48ωρη 22-23/2, δηλ. μαζί με την πανεργατική 23/2) ενώ κι η ΑΕΕ έβαζε μια 24ωρη για 17/2 κι αυτό κάτω από την πίεση της απεργιακής συγκέντρωσης στις 10/2, μια κι αρχικά είχε τη γνώμη να πάμε για στάση εργασίας - ΓΣ στις 17/2 κι αργότερα απεργία αν έβγαινε, μη πιστεύοντας στη δυναμική των 2 48ωρων.

Τελικά πήγαμε σε στάση εργασίας στις 15/2 αλλά η γενίκευση του αρνητικού κλίματος με τις σαρωτικές ατομικές συμβάσεις μείωσης δημιούργησε άσχημο κλίμα και δεν ηρθε κόσμος αρκετός για να βγεί ΓΣ και κάλπη.

Στην κατάσταση αυτή, αντικειμενικά η εργοδοσία πέρασε τα μέτρα που ήθελε, εκμεταλλευόμενη και το γενικότερο αντεργατικό κλίμα με τους νόμους κυβέρνησης - τρόικας αλλά και το βομβαρδισμό - πλύση εγκεφάλου από τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ. Οι 2 48ωρες όμως και οι 2 στάσεις εργασίας που καναμε σ' αυτό το διάστημα είναι κατάκτηση κι ένα πολύ δυνατό έρεισμα για τον κόσμο στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ να παλέψει και στη συνέχεια όπου πιθανότατα πολύ συντομα θα πρέπει πάλι να αναμετρηθούμε με την εργοδοσία, ενδεχόμενα για την εφαρμογή κι άλλων αντεργατικών νόμων π.χ. για τις επιχειρησιακές συμβάσεις, το "θάψιμο" των κλαδικών κλπ. Εμείς πρέπει να στηρίξουμε όσους συναδέλφους θελήσουν να μην υπογράψουν την εκβιαστική δήθεν ατομική "συμφωνία".

ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΑΣ ΤΙΣ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΕΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ ΟΥΤΕ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ (Ή "ΑΠΟΧΩΡΉΣΕΙΣ" ΠΟΥ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΑ). ΘΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

Βλέποντας όλος ο κόσμος στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ ότι ο αγώνας στα πλαίσια του μνημόνιου είναι μεν απαραίτητος αλλά τραχύς και δύσβατος σε κάθε επιχείρηση χωριστά, τουλάχιστον χωρίς συντονισμένη αδιάκοπη κινητοποίηση και σε μεγάλη έκταση όλων των εργαζομένων, πρέπει περισσότερο παρά ποτέ να συμμετέχουμε ενεργά με το πανό στου σωματείου στις 23/2 μπροστά στο Μουσείο 10:30 (Μάρνη & Πατησίων) στην πανεργατική απεργία - συλλαλητήριο που έχουν προκηρύξει ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ κάτω από την πίεση της αγανάκτησης ολοένα διευρυνόμενων κλάδων εργαζόμενων, μαζί και του ιδιωτικού τομέα που δέχονται γενικευμένες, αδιάκοπες, ισοπεδωτικές επιθέσεις από εργοδοσία, κυβέρνηση, τρόϊκα. Πρόκειται ουσιαστικά για μια πολιτική απεργία, όπου αίτημα από κάτω από τον κόσμο της εργασίας μπαίνει να ανατραπεί η πολιτική που εφαρμποζεται κι η κυβέρνηση που τη διεκπεραιώνει για λογαριασμό της τρόϊκας και της εργοδοσίας. Ο αγώνας μας στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ με τις 2 48ωρες μας κάνει περήφανους και πιο αποφασιστικούς για το μέλλον, είχαν μεγάλη απήχηση σε πάρα πολλά εργατικά σωματεία που έκφρασαν και τη συμπαράστασή τους, είναι γι' αυτό ανάγκη να διδαχθούμε από τις αδυναμίες μας, δένει όμως οργανικά κι αξεδιάλυτα με το γενικότερο αγώνα των εργαζόμενων που θα εκβάλει στο ποτάμι της αγανάκτησης κι οργής στις 23/2 στην πανελλαδική.