ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΕΕ (24.7.2013)

Μετά το Δ.Σ. που έγινε την Τρίτη, 23/7 κι όπου συζητήθηκε η πρόταση της ΑΕΕ για συγκέντρωση και κινητοποίηση των ηλεκτροτεχνιτών στην ΙΝΜΑΙΝΤ, η ΑΕΕ προχώρησε σε καταγγελτική ανακοίνωση με ημερομηνία 24/7.

Κάποιες διευκρινήσεις και σχόλια:

Υπογράφτηκε πριν 3 μήνες με ισχύ από 15/4/2013 - 31/5/2015 ΣΣΕ για ηλεκτροτεχίτες "...ηλεκτρολογικών καταστημάτων" ανάμεσα στην Ομοσπονδία Ηλεκτροτεχνιτών Ελλάδας (ΟΗΕ) και την Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Εργοληπτών Ηλεκτρολόγων (ΠΟΣΕΗ), όπου κατοχυρώνονται οι προηγούμενοι μισθοί με αύξηση στο βασικό μισθό 0,5%. 

 Στην ΙΝΜΑΙΝΤ οι αμοιβές των ηλεκτοτεχνιτών ακολουθούσαν μέχρι τώρα την ΣΣΕ για τα ηλεκτρολογικά καταστήματα. Η προηγούμενη, υποχρεωτική τότε, από 5/11/2010 έληγε με την 3μηνη μετενέργεια στις 15/5/2013, είχε όμως υπογραφεί τότε από 5 κι όχι 1 εργοδοτικό φορέα. 

Το θέμα είναι ότι πλέον με μνημονιακό νόμο δεν υπάρχει η αυτόματη "επέκταση" που υπέγραφε ο υπουργός σε ΣΣΕ κι έτσι η ΙΝΜΑΙΝΤ δεν υποχρεώνεται στην υιοθέτηση της νέας ΣΣΕ, αφού δεν είναι μέλος στην ΠΟΣΕΗ. –πράγμα που μας δήλωσε το Η.R. και στη συνάντηση που ζητήσαμε και κάναμε σαν Δ.Σ. ακριβώς για αυτό το ζήτημα. Από κει και πέρα κάτι τέτοιο μπορεί να επιδιωχθεί με εργατική κινητοποίηση μόνο. Η κινητοποίηση θα μπορούσε έτσι κι αλλιώς να διεκδικήσει αμοιβές ίσες ή και ανώτερες με της νέας (αλλά όχι αυτόματα εφαρμοστέας στην ΙΝΜΑΙΝΤ) ΣΣΕ, στο βαθμό που θα υπήρχε η μαζικότητα, μαχητικότητα, κλιμάκωση, αλληλεγγύη και τελικά ευνοϊκός συσχετισμός δυνάμεων.

 Στον όμιλο ΙΝΤΡΑΚΟΜ έχουμε προσπαθήσει, ιδιαίτερα φέτος με τη ΓΣ του σωματείου το Γενάρη (23/1) ανάμεσα στα άλλα να εμποδίσουμε με αγωνιστικό τρόπο στην πράξη το σπάσιμο των ΣΣΕ που ίσχυαν και σταδιακά είτε έληξαν είτε κοντεύουν να λήξουν κι οι ελάχιστες που μένουν ενργές. Δυστυχώς το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας-κάλπης δεν ήταν θετικό για την αγωνιστική-απεργιακή (αρχικά 24ωρη) κινητοποίηση στον όμιλο, αν και τα αιτήματα για μη μείωση μισθού-παροχών αλλά και μη σπάσιμο στις ΣΣΕ υιοθετήθηκαν παμψηφεί και στο ΔΣ και στη ΓΣ. Έτσι η εταιρεία προχώρησε ξανά στις μειώσεις 15% (για το κομμάτι του μισθού πάνω από 1000μικτά) των προηγούμενων χρόνων, αυτή τη φορά "σπάζοντας" και τις προϋπάρχουσες ΣΣΕ που είχαν μέχρι και τη μετενέργειά τους υποχρεωτική εφαρμογή. 

 Στη συγκεκριμένη περίπτωση των ηλεκτροτεχνιτών στης ΙΝΜΑΙΝΤ, η εταιρία έχει ξεκινήσει να καλεί σε ατομική σύμβαση για σπάσιμο της προηγούμενης υποχρεωτικής σύμβασης μέχρι το τέλος του '13 όπως έχει κάνει και για τους άλλους εργαζόμενους (και σε TELECOM και DEFENSE) .

 Η διεκδίκηση από τους ηλεκτροτεχνίτες για την εφαρμογή μιας κλαδικής σύμβασης που δεν δεσμεύει πια την ΙΝΜΑΙΝΤ (όταν μάλιστα έχει πολύ πιο περιορισμένη εφαρμογή μια και υπογράφεται από 1 μόνο εργοδοτικό φορέα) μπορεί να γίνει μόνο αγωνιστικά και μια και οι εργαζόμενοι που τους αφορά είναι ολιγάριθμοι κι εύκολα στοχοποιούμενοι, μόνο με γενική κινητοποίηση τουλάχιστον στην ΙΝΜΑΙΝΤ κι εν ανάγκη σε όλον το όμιλο.             

Κάτι τέτοιο όμως με βάση και το αποτέλεσμα της ΓΣ τον Γενάρη που δεν έβγαλε απεργία ενάντια στο σπάσιμο των συμβάσεων στον όμιλο για το 2013, εκτιμάμε ότι δεν είναι εφικτό αυτή τη στιγμή. Το επιχειρησιακό σωματείο θα μπορούσε να στηρίξει μια αποφασιστική στάση των ίδιων των εργαζόμενων που να εξασφαλίζει όμως και μια γενικότερη στήριξη για να είναι αποτελεσματική. Η αλήθεια είναι ότι στις υπόλοιπες  κατηγορίες εργαζομένων που αμοίβονταν πάνω στις ΣΣΕ έχουν ήδη περάσει οι  μειώσεις και η στήριξή τους για τους ηλεκτροτεχνίτες για τη νέα ΣΣΕ - που δεν δεσμεύει την ΙΝΜΑΙΝΤ - δεν είναι εφικτή και ρεαλιστική, ακόμη περισσότερο μέσα στη  περίοδο των  αδειών.

Το να αναλάβει ένας μικρός αριθμός εργαζομένων να βγεί στην κόντρα με την εργοδοσία, προσπαθώντας να "καθαρίσει" αγωνιστικά το θέμα της καταργημένης "επέκτασης" δεν εξασφαλίζει όρους μαζικότητας και ευρύτατης αλληλεγγύης επιχειρησιακά αλλά και στον όμιλο (όπως έγινε πέρσι με τη Defense αλλά και με τις ανακοινωμένες απολύσεις στην ΙΝΜΑΙΝΤ) κι άρα κινδυνεύει άμεσα να θεωρηθεί τυχοδιωκτική (όπως συχνά αρέσκεται η ΑΕΕ να μας "χειροτονεί" σαν ΓΕΝΟΒΑ). 

Ωραία, θα μπορούσε να καλέσουμε συγκέντρωση των ηλεκτροτεχνιτών, π.χ. έξω από τον Ευαγγελισμό όπου εργάζονται κάποιοι απ' αυτούς, πολύ δύσκολο να είχαμε επαρκή συμμετοχή στην πράξη απ' όλο το λεκανοπέδιο, αλλά έστω την είχαμε. Πέρα από την ενημέρωση για τα δεδομένα, λίγο-πολύ γνωστά, τι θα τους λέγαμε στο δια ταύτα, ποιά θέση θα έπρεπε να πάρει το επιχειρησιακό σωματείο, το ΔΣ, οι παρατάξεις, όχι γενικά και αόριστα, αλλά με βάση το συγκεκριμένο συσχετισμό και την αποτυχία φέτος να αποφασίσουμε για αγωνιστική στήριξη των ΣΣΕ; Πρόσωπο με πρόσωπο, θα τους λέγαμε βγείτε εσεις στην κόντρα, αλλά εμείς δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε μαζική στήριξη; Μην ξεχνάμε άλλωστε και παλιότερα δεν υπήρξε μαζική ανταπόκριση στη στάση εργασίας για στήριξη των λίγων συναδέλφων που δεν υπέγραψαν τις μειώσεις όταν είχε ήδη χαθεί η δυνατότητα περαιτέρω κλιμάκωσης μετά την 2η 48ωρη απεργία κι όλοι σχεδόν είχαν ήδη  υπογράψει (το 2011). 

Οι κλαδικές συμβάσεις για να εφαρμοσθούν σε επιχειρησιακό επίπεδο χωρίς πια την επέκταση απαιτούν σαν προϋποθέσεις αγωνιστικής διεκδίκησης και κλαδική κινητοποίηση αλληλεγγύης αλλά κυρίως γενική επιχειρησιακή κινητοποίηση, ιδίως αν οι άμεσα εμπλεκόμενοι είναι ολιγάριθμοι κι εύκολα στοχοποιούμενοι. Όμως η επιχειρησιακή κινητοποίηση μπορεί και πρέπει κύρια να εστιάζεται στη στήριξη των αμοιβών και θέσεων εργασίας σε όλη την επιχείρηση (ή στον όμιλο). Αυτό έχει σαν νόημα η διεκδίκηση επιχειρησιακής σύμβασης που να κατοχυρώνει μισθούς και παροχές του 2010 (και περιλαμβάνει τις τότε ΣΣΕ). Αλλιώς ουσιαστικά εκθέτουμε ένα πολύ μικρό αριθμό εργαζομένων  σε μεγάλους κινδύνους όταν μπορούν να στοχευθούν εύκολα (είναι σαν να ζητάμε από κάποιον απροετοίμαστο να κάνει παγκόσμιο ρεκόρ, κινδυνεύοντας άμεσα να πάθει ζημιά) αλλά μάλλον απλά επιδιώκουμε είτε να νίψουμε τας χείρας σαν Πόντιοι Πιλάτοι (αν δεν προκύψει συμμετοχή και κινητοποίση - "εμείς σας τα λέμε, πρόβλημά σας αν δεν βγαίνετε αγωνιστικά") ή να κάνουμε απλά καταγγελίες για λόγους εντυπώσεων και ψηφοθηρίας. Στην καλύτερη περίπτωση είναι  μια συμβολική κίνηση που στην πράξη μπορεί να πάρει χαρακτήρα τυχοδιωκτικό γιατί δεν έχει δυνατότητα μαζικής στήριξης. 

Σε κάθε περίπτωση η ύπαρξη κλαδικών ΣΣΕ σαν τη νέα των ηλεκτροτεχνιτών, έστω και χωρίς την επέκταση (που σαφώς όμως θα είχε μεγαλύτερη αξία αν κάλυπτε πλατιά κι εργοδοτικούς φορείς κι όχι μόνον 1) αποτελεί ένα θετικό δεδομένο για τους ίδιους και για όλους τους εργαζόμενους, η αξιοποίησή του όμως σε επίπεδο επιχειρήσεων αναγκαστικά προϋποθέτει δυνατή αγωνιστική συμμετοχή και μαζική στήριξη. 

Θα συνιστούσαμε στους συναδέλφους στην ΑΕΕ να είναι πιο προσεκτικοί και λιγότερο καταγγελτικοί όταν απευθύνονται στα μέλη του σωματείου και τους εργαζόμενους στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ και στην ΙΝΜΑΙΝΤ. Όταν προετοιμάζουμε και δίνουμε αγώνες να εξασφαλίζουμε την μαζικότητα και αποφασιστικότητα στον ευρύτερο δυνατό βαθμό. Κι όταν ο κόσμος μπαίνει σε πραγματική μάχη εκεί να λειτουργούμε σαν καταλύτης για να κλιμακωθεί ο αγώνας κι όχι να αρχίζουμε τα «δεν τραβάει ο κόσμος» και να σαλπίζουμε υποχώρηση.  

Σε κάθε περίπτωση οι ηλεκτροτεχνίτες κι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στην ΙΝΜΑΙΝΤ αλλά και στον όμιλο θα κληθούν πολύ σύντομα να αποφασίσουν για τι και με ποιο τρόπο θα παλέψουν - εννοείται συλλογικά κι αγωνιστικά. Μετά τις διακοπές θα μπούν όλα αυτά τα θέματα στο τραπέζι για να προετοιμασθούν και να διεκδικηθούν μαζικά και αποφασιστικά. Στο σημείο αυτό μπορεί και πρέπει να υπάρξει και σύμπραξη και συντονισμός και με κλαδικά κι άλλα επιχειρησιακά σωματεία που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.

ΒΣ