ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ ΣΤΗΝ ΙΝΤΡΑΚΟΜ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ Γ.Σ. ΣΤΙΣ 6 ΙΟΥΝΗ 2013

     ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ ΣΤΗΝ ΙΝΤΡΑΚΟΜ

                                                     ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ                                        5/6/2013

H εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση την Πέμπτη 6 Ιούνη μπορεί να γίνει μια νέα αφετηρία για να ανασυνταχθούμε, να συζητήσουμε τον απολογισμό δράσης της θητείας που ολοκληρώνεται και να προχωρήσουμε σε εκλογές νέου Δ.Σ. του επιχειρησιακού Σωματείου, αλλά και εκπροσώπων στα δευτεροβάθμια όργανα (ΕΚΑ, ΠΟΕΜ).

Τα προηγούμενα δύο χρόνια δώσαμε μάχες  ενάντια στην εργοδοσία για να βάλουμε φρένα στις μειώσεις μισθών, στην εκ περιτροπής τετραήμερη εργασία στη DEFENSE, στις απολύσεις που σποραδικά προχωρούσαν οι διοικήσεις των εταιρειών του ομίλου, στο σπάσιμο των συλλογικών συμβάσεων. Ταυτόχρονα παλέψαμε στο πλευρό των υπόλοιπων εργαζομένων ενάντια στις κυβερνήσεις και τις συγκυβερνήσεις των μνημονίων που ρίχνουν όλα τα βάρη στους εργαζόμενους  για να ισχυροποιήσουν μέσα στην κρίση- για την οποία οι εργαζόμενοι δεν ευθύνονται- τους ντόπιους τραπεζίτες, τους διεθνείς δανειστές, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, τους πλούσιους που δεν πληρώνουν φόρους. Η πρωτοφανής λιτότητα που έφεραν τα μνημόνια εκτόξευσε την ανεργία σε πρωτοφανή ύψη και χτύπησε όλα τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Σαν Γένοβα ΙΝΤΡΑΚΟΜ όλο το προηγούμενο διάστημα παλέψαμε για να ενώσουμε τους συναδέλφους στον αγώνα ενάντια στις επιθέσεις εργοδοσίας και κυβερνήσεων.

Δουλέψαμε για την οργάνωση των αλλεπάλληλων γενικών απεργιών και τα προηγούμενα δύο χρόνια, για την έμπρακτη αλληλεγγύη σε αγώνες εργαζομένων άλλων επιχειρήσεων στον κλάδο κι αλλού ενάντια σε εργοδοτικές επιθέσεις. Με περιοδείες και συγκεντρώσεις σε όλους τους χώρους, με ανακοινώσεις μαχητικές του Δ.Σ., με όλες τις πολιτικές αιχμές, μέσα από δική μας πρωτοβουλία, παλέψαμε και πετύχαμε σε σημαντικό βαθμό να κινητοποιήσουμε και να κατεβάσουμε κάτω από το πανό του σωματείου μαζικά τους συναδέλφους ιδιαίτερα στις 48ωρες πανεργατικές τον Ιούνη και τον Οκτώβρη του 2011 με αποκορύφωμα τη μεγάλη λαϊκή κινητοποίηση στο Σύνταγμα το Φλεβάρη του 2012, που οδήγησαν σε κατάρρευση τις κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου αντίστοιχα, σε συνδυασμό και με όλες τις κινητοποιήσεις που έγιναν στις πλατείες, στα υπουργεία, σε ιδιωτικές εταιρείες, σε πολλούς κλάδους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση που οριακά σχηματίστηκε απέναντι στα ιστορικά υψηλά ποσοστά της αριστεράς και έχει κάνει σημαία της το σλόγκαν «όπου νά’ναι τα δύσκολα τελειώνουν», στην πραγματικότητα αναγκάζεται να καταφεύγει ξανά και ξανά σε επιστρατεύσεις και διώξεις γιατί δεν πείθει ούτε τους εργάτες του Μετρό ούτε τους ναυτικούς ούτε τους εκπαιδευτικούς ούτε κανέναν. Μέσα στην κρίση της γίνεται επικίνδυνη γιατί στην προσπάθειά της να χτυπήσει την αριστερά και το κίνημα με τη θεωρία των δύο άκρων και να αποπροσανατολίσει  τη λαϊκή οργή με ισχυρές δόσεις ρατσισμού, έχει πάρει ένα αντιδημοκρατικό κατήφορο που εκμεταλλεύονται οι φασιστικές-νεοναζιστικές συμμορίες για να μας ξαναφέρουν τα σκοτάδια της ιστορίας του προηγούμενου αιώνα.

Στο σωματείο από την πλευρά μας, σαν Γένοβα ΙΝΤΡΑΚΟΜ, πήραμε μεν μαζί με την ΑΚΕ τις αποφάσεις στο Δ.Σ. για τη συμμετοχή του σωματείου στις γενικές απεργίες και συγκεντρώσεις των συνδικάτων (που οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ κήρυξαν μόνο κάτω από την πίεση της βάσης των εργαζομένων) και που συνεχίστηκαν και το Νοέμβρη του 2012 με το τρίτο μνημόνιο και το Φλεβάρη του 2013, αλλά ουσιαστικά παλεύαμε μόνοι μας για να υλοποιήσουμε αυτές τις αποφάσεις. Συμμετείχαμε με το πανό του σωματείου και τους συναδέλφους στο Σύνταγμα κι αλλού στις μάχες με τα δακρυγόνα και τα γκλόμπ των ΜΑΤ απέναντι στις σιδερόφρακτες κυβερνήσεις της λιτότητας.

Από την άλλη μεριά η ΑΕΕ διάλεγε κάθε φορά το δρόμο της απομόνωσης από την πλειοψηφία των συναδέλφων και των χωριστών συγκεντρώσεων στηρίζοντας τη διασπαστική γραμμή του ΠΑΜΕ. Την ώρα που η επίθεση είναι τόσο γενικευμένη, την ώρα που διαλύουν τις συλλογικές συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα,  κλείνουν δημόσια νοσοκομεία, σχολεία, ιδιωτικοποιούν την κοινή ωφέλεια, καλύπτουν τη νεοναζιστική βία, είναι ζήτημα υπεράσπισης των ζωτικών συμφερόντων των εργαζομένων η ενότητα δράσης πάνω σ’ αυτά τα μέτωπα σέρνοντας και τις πιο συμβιβασμένες ηγεσίες. Η στάση του ΠΑΜΕ που ακολουθεί τον κανόνα ότι είμαστε στους δρόμους, αλλά χωριστά από τον υπόλοιπο κόσμο, υψώνει τείχη διαχωρισμού ανάμεσα στους εργαζομένους με βάση «καθαρά πλαίσια» εναντίον των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, ενώ χρειάζεται κοινή δράση όλων των εργαζομένων για πρακτικούς στόχους. Αυτή η λογική  δεν συσπειρώνει, αντίθετα απογοητεύει. Στην πραγματικότητα κουβαλάει την ηττοπάθεια ότι τίποτα δεν αλλάζει και τελικά προσφέρει άλλοθι και στις συμβιβασμένες ηγεσίες να μη δώσουν καμιά συνέχεια και προοπτική στους αγώνες. Οι εργαζόμενοι ασφαλώς δεν εμπιστευόμαστε αυτές τις ηγεσίες αλλά πρέπει να οργανώνουμε και να συντονίζουμε από τα κάτω τους αγώνες παλεύοντας για προοπτική, συνέχεια και συνέπεια.

Τα τρία τελευταία χρόνια των μνημονίων και της εργατικής αντίστασης εμπνέει όλους τους λαούς στην Ευρώπη και έχει οδηγήσει και σε πρωτοφανή άνοδο τις δυνάμεις της αριστεράς στην Ελλάδα. Η εμπειρία έδειξε ότι τα πράγματα αλλάζουν με τους αγώνες, μπήκαν εμπόδια στην εφαρμογή καταστροφικών πολιτικών (π.χ. για κατάργηση και συγχώνευση νοσοκομείων, σχολείων) αλλά και δύο μνημονιακές κυβερνήσεις έπεσαν κάτω από το βάρος των μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων με κορμό το εργατικό κίνημα και η σημερινή τρικομματική συγκυβέρνηση που οριακά πήρε τις εκλογές είναι σε τεράστια πολιτική κρίση. Ο κόσμος ριζοσπαστικοποιείται, σπάει τους παραδοσιακούς πολιτικούς δεσμούς του και ο μεγάλος όγκος πάει σε προοδευτική αριστερή κατεύθυνση, ανοίγει τη συζήτηση για την προοπτική των αγώνων μας.

Στα μέτωπα που είχαμε μέσα στην εταιρεία, σαν Γένοβα ΙΝΤΡΑΚΟΜ ήμασταν η προωθητική δύναμη στήριξης αυτών των αγώνων, που πήρε τις ενωτικές πρωτοβουλίες για να δυναμώσουμε την κοινή μας δράση ενάντια στις επιθέσεις της εργοδοσίας σε μισθούς, συλλογικές συμβάσεις, εκ περιτροπής τετραήμερη εργασία, απολύσεις.

Κατεβάσαμε κοινή πρόταση Γένοβα–ΑΕΕ το Γενάρη του 2012 για πενθήμερη απεργία σε όλο τον όμιλο ενάντια στη συνέχιση της μείωσης των μισθών στον όμιλο για δεύτερη χρονιά και την εφαρμογή τετραήμερου στη DEFENSE. Η ΑΚΕ ήταν ενάντια στην απεργία στον όμιλο, μιλούσε μόνο να δούμε τι θα γίνει στη DEFENSE, την ώρα που ήταν εντελώς ρεαλιστικό να βγουν όλοι οι εργαζόμενοι στον όμιλο στη σύγκρουση με την εργοδοσία για να μην περάσουν αυτές οι βαριές μειώσεις στη DEFENSE, να επανέλθουν όλοι οι μισθοί στο 2010 και να αποτρέψουμε την πολιτική του διαίρει και βασίλευε όπου όλοι σταδιακά θα αντιμετωπίζαμε όλο και μεγαλύτερες μειώσεις. Η παράταξη ΕΚΕΙ επίσης υιοθέτησε μια παρελκυστική στάση όπου έλεγε ότι και η πρόταση των Γένοβα–ΑΕΕ για απεργία στον όμιλο, αλλά και η  πρόταση της ΑΚΕ για μη απεργία στον όμιλο έχουν ισχυρή βάση…

Προχωρήσαμε σαν Σωματείο σε Γ.Σ. στη DEFENSE όπου ψηφίσθηκε η πρώτη απεργιακή κινητοποίηση με αίτημα την ανάκληση του τετραήμερου  με κοινή πρόταση όλων των παρατάξεων. Ο αγώνας που ακολούθησε ήταν πρωτόγνωρος, μαζικός, αποφασιστικός, με διάρκεια δυόμισι βδομάδων, με 5 Γ.Σ., με καθολική ένταξη όλων των εργαζομένων στη DEFENSE στο Σωματείο, με αποτελέσματα για τους συναδέλφους (διατήρηση βρεφονηπιακού και ΑΜΥΝΑΣ για το ’12 για όλους, τετραήμερο με βάση το μισθό του ’10 και κουπόνια για αρκετούς συναδέλφους), ανταλλάγματα που η εργοδοσία δεν είχε καμία πρόθεση να δώσει στην αρχή. Το τετραήμερο δεν το πήρανε πίσω το 2012, σίγουρα όμως κάθε σκέψη να συνεχιστεί και το 2013 εγκαταλείφθηκε. Η απεργία σταμάτησε μετά από ένα συνδυασμό από τη μια μεριά ανταλλαγμάτων που απέβλεπαν ταυτόχρονα να διαιρέσουν τους εργαζόμενους και από την άλλη μιας μεγάλης επιχείρησης τρομοκρατίας για επικείμενες απολύσεις. Τέλος στήριγμα για την πολιτική της εργοδοσίας αποτέλεσε η στάση της ΑΚΕ που κατά τη διάρκεια της απεργίας δεν έκανε σχεδόν τίποτα για να στηρίξει την απεργία στις καθημερινές περιφρουρήσεις, τις ζυμώσεις μπροστά στην πύλη, τις απεργιακές συγκεντρώσεις. Αντίθετα καλλιεργούσε την οπισθοχώρηση και στις 2 τελευταίες Γ.Σ. ψήφιζε για σταμάτημα της απεργίας - την πρώτη φορά χωρίς να έχουν καν δοθεί συγκεκριμένα ανταλλάγματα, με το επιχείρημα ότι αν η απεργία δε σταματήσει η εταιρεία δε συζητάει, δε διαπραγματεύεται. Θέση που διαψεύσθηκε τρανταχτά κι αποδείχτηκε ότι μόνο φοβίες στους εργαζόμενους καλλιεργεί  και εξυπηρετεί την εργοδοσία.

Από τη μεριά μας, σαν παράταξη, σαν Γένοβα ΙΝΤΡΑΚΟΜ, στηρίξαμε την απεργία με όλες μας τις δυνάμεις . Ψηφίσαμε μαζί με την ΑΕΕ υπέρ της συνέχειας της απεργίας σε όλες τις Γ.Σ. και από κοινού στηρίξαμε την περιφρούρηση της απεργίας.

Παλέψαμε σα Γένοβα για να διασφαλίσουμε ότι η απεργία θα συνεχιστεί μέχρι να κερδίσει   όλα τα αιτήματά της, χωρίς δισταγμούς για τις διαθέσεις του κόσμου που αποδείχτηκαν πολύ ανθεκτικές. Επιμείναμε  ότι θα λειτουργήσουμε σε όλη τη διάρκεια των κινητοποιήσεων με τη  λογική ότι οι Γ.Σ. θα γίνονται την επόμενη μέρα των απεργιακών κινητοποιήσεων, με στάση εργασίας, προκειμένου να έχουμε όλο τον κόσμο για να αποφασίσει μαζικά για την κλιμάκωση της απεργίας. Αυτός ο τρόπος δούλεψε υποδειγματικά την πρώτη βδομάδα και ήταν ο μόνος τρόπος να εξασφαλίσουμε τη συνέχιση της απεργιακής κινητοποίησης. Η ΑΕΕ καλλιεργούσε στις συζητήσεις στην πύλη και στη μέση των κινητοποιήσεων, την πρόταση να γίνονται στο εξής οι Γ.Σ. μέσα στην  τελευταία μέρα της κάθε απεργίας, εκφράζοντας ουσιαστικά σοβαρούς δισταγμούς για το αν είχαμε τους όρους να συνεχίσουμε την απεργία στην πράξη. Κάτω από τη δική μας επιμονή δεν πέρασε αυτή η λογική και συνεχίσαμε να οργανώνουμε την απεργία όπως ξεκινήσαμε. Αποδείχτηκε στην πράξη από τη διάρκεια της απεργίας ότι οι εργαζόμενοι έχτιζαν τους όρους της κλιμάκωσης με τη συμμετοχή τους στις Γ.Σ. και τα αυξανόμενα ποσοστά υπέρ της απεργίας, με την καθολική τους συμμετοχή στην απεργία, με την ισχυρή τους παρουσία στην πύλη και στην περιφρούρηση της απεργίας. Η παρακαταθήκη που έβαλαν αποτελεί βραχίονα προστασίας για όλους τους εργαζόμενους του ομίλου για τη συνέχεια.

Το Γενάρη του 2013 κατεβάσαμε στη Γ.Σ. κοινή πρόταση Γένοβα-ΑΕΕ για απεργία ενάντια στη συνέχιση των μειώσεων των μισθών και το 2013 και την επέκταση του μέτρου και στους συναδέλφους που είχαν αμοιβές ακριβώς πάνω στις συμβάσεις, εγκαινιάζοντας και το σπάσιμο των συλλογικών συμβάσεων στον όμιλο. Η ΑΚΕ ήταν εναντίον της απεργίας μαζί με την παράταξη ΕΚΕΙ. Παρά το γεγονός ότι συμφωνούσαν στα λόγια το προηγούμενο διάστημα ότι θα παλέψουμε για να μη σπάσουν οι συλλογικές συμβάσεις μέσα στον όμιλο, στην πράξη δεν το τήρησαν. Η πρόταση για απεργία δεν κερδήθηκε μέσα από τις πιέσεις που η γενικότερη κατάσταση βάζει, ουσιαστικά  την τρομοκρατία που ασκεί η μεγάλη αύξηση της ανεργίας και καλλιεργείται και από την  εργοδοσία, αλλά και από την προσπάθεια διαίρεσης του κόσμου από τη διοίκηση με την πολιτική του σαλαμιού, προκειμένου να αποφύγει τις μετωπικές συγκρούσεις όπως οι 48ωρες από όλο τον όμιλο το 2011 και η πολυήμερη απεργία της DEFENSE το 2012. Οι ΑΚΕ - ΕΚΕΙ υιοθέτησαν τα εργοδοτικά επιχειρήματα, καλλιέργησαν την οπισθοχώρηση και συνολικά η στάση τους  αποτέλεσε στήριγμα της πολιτικής της εργοδοσίας. Μια άμεση ακόμη πιο αρνητική επίπτωση από το γεγονός ότι δεν υπερψηφίσθηκε η απεργία ήταν ότι σε αρκετές περιπτώσεις συναδέλφων επιβλήθηκαν σημαντικά μεγαλύτερες μειώσεις από το ποσοστό που είχε αναγγελθεί, προχωρώντας σε μια ολισθηρή λογική μισθολογικής εξατομίκευσης στο μέσο της κρίσης.

Για τη συνέχεια σα Γένοβα ΙΝΤΡΑΚΟΜ, διεκδικούμε την επαναφορά των μισθών για όλους  τους εργαζόμενους στα επίπεδα του 2010, εκεί που τυπικά πηγαίνουν με την λήξη των φετινών ατομικών συμβάσεων. Να κατοχυρώσουμε τους μισθούς του 2010 για παλιούς και νέους συναδέλφους με επιχειρησιακή σύμβαση είναι μια ορθή επιλογή, ιδιαίτερα την ώρα που οι κλαδικές συμβάσεις έχουν σαρωθεί. Αυτοί οι στόχοι απαιτούν μαζικό κι αποφασιστικό αγώνα προκειμένου να κερδηθούν. Ταυτόχρονα είναι αυτονόητο ότι πρέπει να είμαστε όλοι αποφασιστικά στο πλευρό κάθε συναδέλφου που ζητάει τη στήριξή μας σε περίπτωση απόλυσης. Σαν ΓΕΝΟΒΑ πάντοτε βρεθήκαμε δυναμικά στο πλευρό κάθε συναδέλφου που αντιμετώπισε απόλυση ή δυσμενή μεταχείριση και προσέφυγε στο σωματείο, προτείνοντας αγωνιστικές κινητοποιήσεις, αλλά και αξιοποιώντας όλα τα νομικά όπλα υπεράσπισης των εργασιακών δικαιωμάτων στην επιθεώρηση εργασίας και στα δικαστήρια. Εκκρεμεί να προχωρήσουμε σε ίδρυση απεργιακού ταμείου για να μπορούμε να στηρίξουμε δυνατές απεργίες όταν χρειαστεί.

Πίσω από τις θετικές δράσεις του σωματείου και τα 2 αυτά χρόνια υπάρχουν οι επίμονες και σκληρές προσπάθειες της ΓΕΝΟΒΑ για να σπρώξει τα πράγματα μπροστά. Αποδεικνύεται ότι η τωρινή σύνθεση του Δ.Σ. με τις 4+4 έδρες από Γένοβα-ΑΕΕ αποτελεί μια πλειοψηφία απέναντι σε ΑΚΕ-ΕΚΕΙ (6+1 έδρες) που ανοίγει δυνατότητες στην πράξη να γίνουν οι αγώνες που είναι αναγκαίοι. Από αυτή την άποψη και παρά την κριτική που κάνουμε στην ΑΕΕ για απομόνωση από τους συναδέλφους στις γενικές απεργίες μέσα από τη στήριξή τους στη γραμμή του ΠΑΜΕ, αλλά και τους δισταγμούς για το αν τραβάει ο κόσμος όταν εξελίσσεται ένας σημαντικός αγώνας μέσα στην ΙΝΤΡΑΚΟΜ, θεωρούμε ότι αποδεικνύεται από τη ζωή ότι έχουμε δίκιο που επιμένουμε ότι τα 4 τελευταία χρόνια υπάρχει αριστερή-αγωνιστική πλειοψηφία στο Δ.Σ. και αυτό θα έπρεπε να έχει ήδη εκφραστεί και στο προεδρείο του σωματείου. Η ΑΕΕ το αρνείται δείχνοντας στην πραγματικότητα οπισθοχώρηση και έλλειψη εμπιστοσύνης στη δύναμη των συναδέλφων και χαρίζει το προεδρείο στην ΑΚΕ με την τακτική να απέχει από τις εκλογές για τη συγκρότηση του Δ.Σ. σε σώμα, προκειμένου να μη ψηφίσει τη Γένοβα ή να μη ψηφιστεί από τη Γένοβα. Εμείς θα αξιοποιήσουμε τη στήριξη των συναδέλφων επιμένοντας στην ίδια  κατεύθυνση και στο επόμενο Δ.Σ. που θα εκλεγεί.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να κατέβουν στην εκλογοαπολογιστική Γ.Σ. και να ψηφίσουν στις ερχόμενες εκλογές για ένα νέο Δ.Σ. αγωνιστικό, μαχητικό, που να παίρνει ενωτικές πρωτοβουλίες για να παλέψουμε ενάντια στις επιθέσεις που δεχόμαστε σαν εργαζόμενοι μέσα κι έξω από την ΙΝΤΡΑΚΟΜ, να στηρίξουν τη Γένοβα ΙΝΤΡΑΚΟΜ που παλεύει σ’ αυτή την κατεύθυνση.

ΓΙΑ  TO ZHTHMA ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΜΑΣ ΣΤΗ ΗΟL ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Στο τελευταίο Δ.Σ. που έγινε την προηγούμενη βδομάδα οι παρατάξεις ΑΚΕ και ΑΕΕ συμφώνησαν  να ψηφίσουν στις εκλογές του σωματείου στις 20 Ιούνη και  οι 360 συνάδελφοι της HOL που έχουν κάνει κατά καιρούς αίτηση εγγραφής στο σωματείο, παρά το γεγονός ότι οι συνάδελφοι δεν είναι ταμειακώς εντάξει. Ομόφωνα σαν Δ.Σ. είχαμε από τον Απρίλη δηλώσει στους συναδέλφους της HOL ότι για να τους θεωρήσουμε ταμειακώς εντάξει ενόψει εκλογών θα πρέπει να καταβάλουν τις εισφορές τους τουλάχιστον από το Φλεβάρη του 2013 (οπότε πρωτογράφτηκαν σχεδόν τα 2/3 των μελών σε 2 Γ.Σ. για κρίσιμες απεργιακές ψηφοφορίες με κάλπη ώστε να ανακληθούν απολύσεις – συνδικαλιστικές διώξεις συναδέλφων) και ταυτόχρονα να συμπληρώσουν μια δήλωση αποδοχής παρακράτησης των εισφορών τους, όπως η διοίκηση ζητούσε προκειμένου να γίνει παρακράτηση της εισφοράς μέσω της μισθοδοσίας. Ξαφνικά η ΗΟL -και αφού είχαν ανακοινωθεί οι εκλογές του σωματείου- υπαναχώρησε όσον αφορά τις δηλώσεις (είχαν συμπληρωθεί περίπου 120), αλλά αρνείται να κρατήσει αναδρομικά τις εισφορές των εργαζομένων από το Φλεβάρη. Δήλωσε ότι  θα κρατάει τις εισφορές από τη μισθοδοσία του Ιούνη και στο εξής. Υποστηρίξαμε σα Γένοβα ότι πλέον μέχρι και τις 20 Ιούνη (μέρα των εκλογών) κάθε συνάδελφος πρέπει να ξοφλήσει αυτή τη μικρή οφειλή (Φλεβάρης-Μάης) χέρι με χέρι, προκειμένου να μπορεί να ψηφίσει, τηρώντας το καταστατικό και τη λογική του μέλους του σωματείου που έχει δικαιώματα, αλλά και ίδιες με όλους υποχρεώσεις, σύμφωνα και με την αρχική ομόφωνη απόφαση του ΔΣ. Η πρότασή μας στο Δ.Σ. μειοψήφησε.

  

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ Γ.Σ. ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΣΤΙΣ 12.00 ΣΤΟ Α5 ΕΣΤΙΑΤΟΡΙΟ